گزارش مفصل مؤسسه آمریکایی خاورمیانه (10 ژانویه 2022) تحت عنوان؛ 🔵🔵حمله نظامی به ایران، بدترین استراتژی عدم اشاعه است. هیچ یک از این شرایط (شرایط حمله اسرائیل به تاسیسات هسته ای سوریه و عراق) با وضعیت کنونی ایران منطبق نیست و حمله آمریکا و اسرائیل در یک محیط استراتژیک اساسا متفاوت صورت خواهد گرفت. اول، بمباران تاسیسات هسته ای ایران هیچ عنصر غافلگیر کننده ای ندارد و ایران اماده است ... در واقع، تهران به طور خاص تأسیسات هسته ای کلیدی خود مانند فردو را اساسا برای مقاومت در برابر چنین حمله ای طراحی کرده است. دوم، راهبرد تهران ترکیب اقدامات پدافند عامل و غیرعامل را به عنوان بخشی از برنامه آمادگی خود انجام داده است. مراکز تحقیقات، تولید سانتریفیوژ، استخراج و فرآوری اورانیوم و همین طور تأسیسات احتمالی تولید سلاح به طور گسترده در سراسر کشور پراکنده است. علاوه بر این، همه آن مراکز از نظر ایمنی در سطوح سخت، سیستم های دفاع هوایی و اقدامات جنگ الکترونیک بهره می برند. نطنز در عمق 20 متری زمین و فردو در زیر 80 متری صخره در کوه مدفون است که هدف گیری و برنامه ریزی عملیاتی را پیچیده می کند و بر میزان موفقیت عملیاتی تأثیر منفی می گذارد. سوم، باوجود این میزان شکاف اطلاعاتی زیادی ک در مورد میزان سختی و ایمنی فردو و نطنز وجود دارد. کارشناسان قبلاً تردیدهایی را مطرح کرده اند که آیا مهمات عظیم 30000 پوندی ایالات متحده (MOP) یا بمب "bunker buster" که اصلی ترین گزینه متعارف است، می تواند به این تاسیسات نفوذ کند و آسیب کافی وارد کند؟... بنابراین، تضمین این که یک حمله باعث ناکارآمدی فردو برای یک دوره زمانی معنی دار می شود، بسیار دشوار است. و چهارم، به دلایل فوق، این عملیات به عنوان یک لشکرکشی گسترده تلقی می شود. بر اساس گزارش سرویس تحقیقات کنگره ، نیروی هوایی اسرائیل یا ایالات متحده به صدها هواپیما و هزاران سورتی پرواز برای ارسال بمب کافی به اهداف متعدد و همچنین حفظ پایداری عملیاتی برای انجام ارزیابی موفقیت پس از حمله نیاز دارند. علاوه بر این، اهداف HDBT، به ویژه فردو، ممکن است به بیش از یک حمله برای اطمینان از انهدام مؤثر نیاز داشته باشند. به عبارت دیگر، ایالات متحده و اسرائیل نیز باید طرحی برای کور کردن سامانه ملی پدافند هوایی ایران در سراسر کشور با توجه به عمق سایت‌های هسته‌ای در داخل ایران طراحی کنند. با این حال، تهران سرمایه گذاری زیادی در سیستم های پدافند هوایی نیز انجام داده است. همچنین از نظر جغرافیایی انها را پراکنده کرده است، SAMهای غیرمتمرکز را در برابر پارازیت مقاوم ساخته و قابلیت جنگ الکترونیک خود را با کمک روسیه بهبود بخشیده است. از سامانه های بومی ناشناخته استفاده می کند. این یک معماری چندلایه با برد کوتاه تا بلند، نسخه های خانگی تا وارداتی SAM ها را اجرا می کند. اطلاعات کمی در مورد قابلیت های عملیاتی آنها وجود دارد و برخی از نسخه ها مانند باور-373 و سیستم های جدید سوم خرداد SAM عمدتا ناشناخته هستند. سوم خرداد یک RQ-4A آمریکایی را در سال 2019 سرنگون کرد در حالی که زدن آن به هیچ وجه یک عملیات کوچک نیست. با تامل در سناریویی که در آن استراتژی تهران متکی بر حمله هوایی رو به جلو با استفاده از خاک سوریه و عراق برای ضربه زدن به جت های اسرائیلی است، وضعیت حتی پیچیده تر خواهد شد. و این باعث می شود که هر حمله هوایی غیر واقعی باشد. تهران در مورد پاسخ کوبنده هشدار داده است و در آخرین رزمایش «پیامبر اعظم»، نسخه خود را از طرح حمله به سایت‌های هسته‌ای اسرائیل نشان داده است. این بدان معناست که برنامه ریزان آمریکایی و اسرائیلی نیز باید راهی برای خنثی کردن قابلیت حمله دوم ایران بیابند. همه اینها دستور العملی برای یک سناریوی جنگی تمام عیار است که به هیچ وجه با عملیات کم هزینه اسرائیل در عراق و سوریه قابل مقایسه نیست. کمپین «فشار حداکثری» که هزینه‌های کوتاه‌مدتی را به همراه داشت، اما نتوانست هدف منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای را ایجاد کند. راه پیش رو به همین ترتیب، ایالات متحده و اسرائیل باید بدانند که حمله نظامی نمی‌تواند نگرانی‌های آنها را در مورد عدم اشاعه حل کند، زیرا تلاش برای حل یک مناقشه سیاسی از طریق ترس نه تنها شکننده است، بلکه یک استراتژی بسیار پرخطر است. از این رو موفقیت مذاکرات وین هر چند که لازمش دادن امتیازات است اما برای هر دو طرف تنها راه واقعی پیش روست. 🖊گردآوردنده: #دکتر_محمد @Terrorofmedia https://www.mei.edu/publications/military-strike-iran-worst-non-proliferation-strategy