صفحات 66-71 روشنفکران ایرانی (جریان بیمار روشنفکری) که داعیه رهبری مردم را داشتند در جریانات تاریخی مثل پانزدهم خرداد سکوت کردند تمثیل نویسنده ای در نمایشنامه اش در مورد روشنفکر؛ آقای بالای ایوان است که به کل کنار می ماند احیانا کلمه ای هم می گوید ولی مطلقا خطر نمی کند و وارد نمی شود. در حالی که می تواند نقش مؤثری داشته باشد. روشنفکران ایرانی در دوره پانزده ساله نهضت اسلامی به کل کنار رفتند و به کل از مردم بریدند؛ این بدترین کار ممکن بود. عده ای از روشنفکران دو سال به انقلاب وارد میدان شدند. متاسفانه بعد از انقلاب روشنفکران توده ای حضور پررنگی داشتند که مرعوب کننده بود. اما خوشبختانه بعد از انقلاب شاهد گرایش روشنفکرانه مذهبی بودیم با پیشکسوت های تفکر اسلامی چون علامه طباطبایی، محمد تقی شریعتی (پدر شریعتی)، آیه الله طالقانی، شهید مطهری و .... همزمان با روشنفکران اسلامی فعالیت های ایدئولوژی الحادی و مادی هم مشغول فعالیت شدند و چون کار ترجمه ای می کردند کارشان آسان تر بود در هند و مصر بینش روشنفکرانه اسلامی زودتر ظهور کرد که مرهون سید جمال الدین است. دشمنان استقلال و هویت اسلامی ایران 1⃣نفرت از دین و مظاهر دین 2⃣طمع مال و کسب نام و نشان دارند. هدف دشمن نابود کردن هویت اسلامی انقلابی است که در درجه اول به خواص طمع دارند نه به توده مردم.