عبد الله خیلی خوش صحبت بود. بی‌لبخند دیده نمی‌شد. می‌گفت: از صبح که از خواب بیدار می‌شوید، اگر به همه لبخند بزنید و آن‌ها را شاد کنید، برایتان حسنه نوشته می‌شود. آشنا که می‌دید صورتش پر از خنده می‌شد و پیشانی‌اش را می‌بوسید. تا وقتی ایستاده بود و حال و احوال می‌کرد، دستش را رها نمی‌کرد. از کتاب "یادگاران ج۵" 《۱۲ بهمن سالروز شهادت عبدالله میثمی نماینده ویژه‌ی امام در جبهه‌های جنگ》 شهید #عبدالله_میثمی