الَّذِينَ قَالُواْ لإِخْوَانِهِمْ وَقَعَدُواْ لَوْ أَطَاعُونَا مَا قُتِلُوا قُلْ فَادْرَؤُوا عَنْ أَنفُسِكُمُ الْمَوْتَ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (168) منافقان كسانى هستند كه (بعد از پايان جنگ اُحد، دست به تبليغات يأس آور زده و در حالى كه خود از جنگ سر باز زده و در خانه هاى) خود نشسته اند و در حقّ برادران خود گفتند: اگر از ما پيروى مى كردند كشته نمى شدند. به آنان بگو: اگر راست مى گوييد، مرگ را از خودتان باز داريد. - منافقان به هنگام حركت مردم به جبهه ها، در خانه ها مى نشينند. «و قعدوا» - منافقان، روحيه ى خانواده هاى شهدا را تضعيف مى كنند. «لو اطاعونا ما قتلوا» - منافقان، خود را رهبر فكرى ديگران مى دانند. «لو اطاعونا» - در جهان بينى منافقان، اصالت با زندگى مادّى و رفاه است. «و قعدوا لو اطاعونا ما قتلوا» - ايمان به مقدّر بودن مرگ، سبب شجاعت و پذيرش رفتن به جبهه است و در بينش منافقان، شهادت و سعادت اُخروى جايگاه ندارد. «لو اطاعونا ما قتلوا» - بايد با تبليغات سوء منافقان برخورد كرد. «قل فادرؤا عن انفسكم الموت» - انسان نمى تواند مرگ را از خود دفع كند. «فادرؤا عن انفسكم الموت» - مرگ به دست خداست، جبهه يا خانه در مرگ نقش اصلى را ندارند. «فادرؤا عن انفسكم الموت و ان كنتم صادقين»