ستعدادهای نهفته است.
نتیجه آنکه نه دنیا فانی و پوچ و نه خلقت انسان لغو و بیهوده است و نه رنج و سختی در دنیا به معنای ناکامی است؛ بلکه دنیا، مقدمه آخرت و جایگاه امتحان انسان است و مرگ، آغاز زندگی بدون رنج و درد برای انسان موحّد است و آخرت مرحله اوج راحتی اوست.۳
+========================
۱. ر.ک. ترجمه المیزان، موسوی همدانی، ج ۱۸، ص ۶۱۲ ـ ۶۱۴، نشر بنیاد علمی و فرهنگی علامه طباطبابی رحمهالله.
۲. اقتباس از تفسیر المیزان، همان، ج ۸، ص ۶۰ ـ ۶۴ / پرسشها و پاسخهای جعفر سبحانی، ص ۹۱ ـ ۹۵.
۳. ر.ک: تفسیر نمونه، آیة اللّه مکارم شیرازی و دیگران، ج ۱، ص ۵۲۴ـ۵۳۵؛ و ج ۱۳، ص ۴۰۲ـ۴۰۵ و ج ۱۴، ص ۳۴۳ـ۳۴۵، دار الکتب الاسلامیة.