#نهج_البلاغه_خوانی 📜حکمت ۴۰۵ ✨دَعْهُ يَا عَمَّارُ! فَإِنَّهُ لَمْ يَأْخُذْ مِنَ الدِّينِ إِلَّا مَا قَارَبَهُ مِنَ الدُّنْيَا، وَ عَلَى عَمْدٍ لَبَسَ عَلَى نَفْسِهِ، لِيَجْعَلَ الشُّبُهَاتِ عَاذِراً لِسَقَطَاتِهِ. ✨امام علیه السلام شنیدند که عمار یاسر با مُغَیرِة بن شُعبه (منافق) کشمکش کلامی دارند، به او فرمودند: ای عمار! او را رها کن؛ زیرا او از دین چیزی را دریافت نکرده مگر دستاویزها (و چیزها)یی که او را به دنیا نزدیک کند و به‌عمد (و به‌ویژه) حق را بر خود مشتبه ساخته (باطل حق‌نما را گرفته است) بدین‌منظورکه شبهه‌ها (باطل‌های شبیه حق) را عذر و دستاویزی برای لغزش‌های هلاک‌کننده‌اش قرار دهد.