بریم کمی مثال واقعی در خصوص تاثیر فضای رسانه بر مغز را بررسی کنیم: من هر بار که میام هلند با این صف عریض و طویل مواجه میشم که بخش مهرزنی گذرنامه است. البته این بار خیلی شلوغ‌تر بود... خسته رسیدی و احساس می کنی با کوله، کمرت دارد می‌شکند ، اما راهی جز تحمل نیست. بخصوص برای آن‌ها که کودک دارند کار سخت‌تر هم می‌شود. نکته جالب اینکه با وجود این جمعیت بالا که مارپیچ باید حرکت می‌کردند تا به ورودی برسند، فقط ۲ نفر مامور مهرزنی آنجا نشسته بود. فقط ۲ نفر! و هیچ کس هیچ اعتراضی نمی کرد. هیچ کس! حتی چند ایرانی که کنار من بودند... حالا همین صحنه را در هنگام خروج از ایران بارها تجربه کرده‌ام که اگر کمی صف طولانی شده و تعداد مامور لازم در جایگاه نبوده، چه بی‌صبری‌هایی که نکرده‌اند و چه حرف‌های بدی که نزده‌اند و چه تیکه‌هایی که ننداخته اند... و اینجا واقعا نیاز به یک بحث روان‌شناختی و جامعه شناختی است که چرا؟ همان ایرانی،‌ چه طور اینقدر متفاوت عمل می کند؟ در ایران غر زدنش خریدار دارد، اینجا نه؟ در ایران یک فرهنگ باکلاسی محسوب می‌شود، اینجا بی‌کلاسی؟ اینجا یک نقص طبیعی است، ایران یک گناه نابخشودنی؟ ✍🏻 تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 از فرانسه، هلند و ایران