محبان ولایت: 1 ـ امام كاظم در سال هائى كه زندانى بود به على بن سويد سائى نوشت: و اما پرسيده بودى كه علوم دين را از چه كسى ياد بگيريم، علوم دين را از غير شيعيان ما ياد نگير زيرا اگر از ديگران ياد بگيرى دينت را از كسانى گرفته اى كه به خدا و رسول خدا(صلى الله عليه وآله) خيانت ورزيده اند و به قرآن كه كتاب خداوند و امانتى در پيش شان بوده خيانت كرده معانى آن را تحريف كرده اند… 2 ـ امام هادى در پاسخ نامه احمد بن ماهويه و برادرش كه نوشته بودند دين مان را از چه كسى ياد بگيريم، نوشت: در يادگرفتن دين تان به افرادى كه ثابت قدم هستند در محبت شما، و ورزيده (كار كشته)اند در آئين ما، رجوع كنيد زيرا آنان براى شما كافى اند ان شاء الله. توضيح: مراد از «محبت شما» يعنى آنان نيز در ارتباط قلبى كه شما با ما داريد ثابت قدم باشند، اين جمله تقريبا حالت يك اصطلاح را در تولّى و تبرّى «الحبّ فى الله و البغض فى الله» دارد. 3 ـ امام صادق(عليه السلام) فرمود: كَذِبَ‏ مَنْ زَعَمَ أَنَّهُ مِنْ شيعَتِنا وَ هُوَ مُتَمَسِّكٌ بِعُرْوَةِ غَيْرِنا: دروغ مى گويد كسى كه ادعا مى كند ما را مى شناسد و در عين حال به ريسمان ديگران چنگ زده باشد. 4 ـ امير المؤمنين فرمود: اى شيعيان ما و گرد آمدگان به محور محبت ما، دور باشيد از آنان كه افكار خودشان را به حساب دين مى گذارند. 5 ـ امام باقر(عليه السلام) به سلمه بن كهيل و حكم بن عتيبه فرمود: شَرِّقا و غَرِّبا لَن تَجِدا عِلماً صَحیحاً إلاّ شَیئاً یَخرُجُ مِن عِندِنا أهلَ البَیتِ: خودتان را به مشرق و مغرب بزنيد علم صحيح پيدا نمى كنيد مگر چيزى كه از پيش ما اهل بيت صادر شود. 6 ـ امام باقر(عليه السلام) فرمود: كسى كه تعليمات دينى خود را از افراد غير صادق دريافت كند خدا او را تا روز قيامت دچار آوارگى فكرى مى كند.