📚 *در ادامه👈 شرح خطبه ۱۹۸ نهج البلاغه* ( آیت الله مکارم) 🌹 *ویژگی های مهم قرآن* در ادامه اين اوصاف، امام به چهار امتياز ديگر از امتيازهاى قرآن اشاره کرده، مى فرمايد: «ريسمانى است که دستاويز آن مطمئن و پناهگاهى است که قلّه بلند آن مانع نفوذ دشمن و عزّت و قدرت است براى کسى که تحت ولايتش قرار گيرد و محل امنى است براى آن کس که در حوزه اش وارد شود»; 🌼🍃🌼🍃🌼 امام(عليه السلام) با بيان اين چهارم وصف در واقع سعادت انسان را به دژ محکمى تشبيه کرده که بر فراز کوه بلندى قرار دارد و رهروان اين راه همچون کوهنوردان بايد از طنابهاى محکمى که به نقاط بالاتر کوه بسته مى شود و دستگيره هاى محکمى دارد استفاده کنند تا به آن دژ برسند و آن دژ در جايى قرار دارد که دشمن به آن دست نمى يابد و هر کس در سايه آن قرار گيرد قدرتى غير قابل شکست مى يابد و آن کس که در آن وارد شود، سالم مى ماند. 🌼🍃🌼🍃🌼 دشمن اصلى انسان، هواى نفس و شيطان است و ناامنيها نيز از همين جا سرچشمه مى گيرد. کسى که در پناه قرآن قرار مى گيرد، بر قله رفيع سلامت و سعادت و در عزت و امنيّت خواهد نشست. 🌼🍃🌼🍃🌼 آن گاه امام به پنج وصف ديگر هماهنگ، از اوصاف قرآن اشاره کرده، مى فرمايد: «قرآن راهنمايى است براى کسى که به آن اقتدا کند، و عذرى است براى آن کس که آن را مذهب خويش برگزيند و دليل و برهانى است براى کسى که با آن سخن گويد، و گواهى است براى کسى که به کمک آن در برابر دشمنش بايستد، و سبب پيروزى است براى آن کس که به آن احتجاج کند»; 🌼🍃🌼🍃🌼 🌸🍃منظور از هدايت در جمله اوّل روشن است و منظور از عذر در جمله دوم ممکن است اتمام حجّت باشد که قرآن به همه افراد در مورد ايمان و انجام وظايف الهى، اتمام حجّت مى کند و نيز ممکن است منظور اين باشد که قرآن سند معذور بودن در پيشگاه خدا در قيامت است به اين معنا که هر کس اعمال خود را با دستور و پيام قرآن هماهنگ سازد،در پيشگاه خدا معذور خواهد بود. معناى دوم صحيح تر به نظر مى رسد. 🌸🍀🌸🍀🌸🍀🌸 🌸🍃تعبير به «بُرْهَاناً لِمَنْ تَکَلَّمَ بِهِ» اشاره به اين است که نه تنها انسان در عقايد و اعمال خود مى تواند تکيه بر قرآن کند، بلکه براهين قرآنى در مقابل مخالفان; خواه در مبدأ و معاد باشد و خواه در برنامه هاى زندگى، بهترين برهان است. 🌸🍀🌸🍀🌸🍀🌸 🌸🍃تعبير به «شَاهِداً لِمَنْ خَاصَمَ بِهِ» تأکيد بيشترى بر اين معناست که هر کس قرآن را شاهد و گواه خود در مقابل خصم بگيرد، بهترين شاهد و گواه محسوب خواهد شد و نتيجه آن همان چيزى است که در جمله پنجم آمده که استدلال و استشهاد به قرآن، سبب پيروزى و غلبه بر مخالفان است. 🌸🍀🌸🍀🌸🍀🌸 🌸🍃سپس امام(عليه السلام) در هفت وصف باقى مانده از 42 وصفى که در اين بخش از خطبه درباره قرآن بيان کرده، 🌹🍃🌹🍃🌹 🌸🍃مى فرمايد: «قرآن نجات دهنده خوبى است براى کسى که به آن عمل کند و مرکب راهوارى است براى آن کس که آن را به کار گيرد، نشانه افتخارى است براى کسى که خود را با آن نشانه گذارى کند، و سپر مطمئنّى است براى آن کس که خود را در پناه آن قرار دهد و علم و دانش پرارزشى است براى کسى که آن را حفظ و نگهدارى کند و گفتار والايى است براى آن کس که آن را روايت نمايد و حکم قاطعى است براى کسى که با آن قضاوت کند»; 🌹🍃🌹🍃🌹 🍃در جمله هاى اول و دوم، مؤمنان به قرآن را به کسى تشبيه مى کند که بر مرکبى از نور سوار شده و به سوى آسمان سعادت در پرواز است، مرکبى مطمئن و راهوار. 🌹🍃🌹🍃🌹 🌸🍃در جمله سوم قرآن را مدال افتخارى مى شمارد براى همه کسانى که آن را نشانه زندگى خود قرار مى دهند. آيات قرآن بهترين شعار و نشانه هاى آن بهترين نشانه هاست. 🌹🍃🌹🍃🌹 🌸🍃در جمله چهارم آن را زرهى شمرده که انسان را در نبرد با دشمنان از گزند حوادث، حفظ مى کند. هم دشمنان ظاهرى و مخالفان اسلام و هم دشمنان باطنى و درونى; يعنى هواى نفس و هم دشمنى پنهانى يعنى شيطان. 🌹🍃🌹🍃🌹 🌸🍃در پنجمين و ششمين و هفتمين وصف، در واقع به علوم حاصل از قرآن اشاره مى کند; جمله «وَ عِلْماً لِمَنْ وَعى» ممکن اشاره به استدلالات منطقى قرآن باشد و جمله «حَديثاً لِمَنْ رَوى» اشاره به حديث نقلى و احاديثى که از ناحيه وحى به دست آمده است. 🌹🍃🌹🍃🌹 🌸🍃در آخرين جمله، به کاربرد علمى آن در مسئله قضاوت و داورى اشاره مى کند. بنابراين که قضا در اين جمله به معناى داورى در مخاصمات باشد، و اگر قضا هر گونه حکم و قضاوت را شامل شود، همه احکام فقهى و عقيدتى را در بر گيرد. 🌹🍃🌹🍃🌹 📲 *جهت عضویت* 👇 خادمین امیرالمومنین(ع)(۴)👇 ht