مدح امام باقر _حاج منصور ارضی
ذکرِ یارِ دلربا کرده دلم
یادِ رویِ مه لقا کرده دلم
ذکرِ وَجهُ الله اکبر کرده ام
باز هم یادِ خدا کرده دلم
کی غریب ِ بوده او در کوی ِ دل
یادِ یار ِ آشنا کرده دلم
در نزولِ آیه هایِ عشق او
سینه را غارِ حرا کرده دلم
تا به دست آرد دل آن ماه را
رو سوی ِ خلوت سرا کرده دلم
تا در آن خلوت سخن گویم از او
جاهلم ، علم "لَدُن" جوید دلم
کیست او روح قوامِ حوزه ها
عالمِ علمِ تمامِ حوزه ها
پایه ی فقه و اصول و فلسفه
موجب ثبت و قِوام حوزه ها
شارحِ اسرار کُلِ ما سوی
واضعِ مَشیُ و مرامِ حوزه ها
بحر من از مکتب ِ تدریس او
جمله آیاتِ عظام حوزه هاست
اعتبار از قدرتِ علمی ِ او
یافته همواره نامِ حوزه ها
تا ابد هر جا کلاسی دائر است
واقعاً مرهون علم باقر است
درس او ، درس هدایت بود و بس
مکتبش ظلِ عنایت بود و بس
درس او علمی به پویایی حق
شرح قرآن و ولایت بود و بس
درس او منظومه ای از عاشقی
اصل احکام و روایت بود و بس
صد بیان تازه در درسش ولی
درحقیقت یک حکایت بود و بس
یک هدایت که به صد شکل بدیع
مشعل راه هدایت بود و بس
علم را ملموس و عینی کرد او
کُل عالم را حسینی کرد او
صد چو اسماعیل ، ذبح راه او
حق حریصِ ذکر ِ یا الله ِ او
کیست خورشید از خجالت در اُفق
مانده پنهان پیشِ رویِ ماه او
کانال طلاب بصیر
https://eitaa.com/joinchat/2997551160C9b021f6647