حدیث ۲۳ قال الاِمام ابو الحسن الرِّضا علیه السلام: من اَطاعَ مَخلوقاََ فی غَیرِ طاعه الله عَزَ وَجَل فقد کَفَرَ وَ اتَّخَذَ الا هاََ من دونِ الله. این روایت سند عزت و استقلال انسان است . قانون رها شدن از همه تنگناهایی که واقعیت ندارند ولی ما خودمان را گرفتار آنها نموده ایم . محدودیتهایی که کاملا در رفتارهای ما تاثیر گذارند، حال خوب ما را بد می کنند و یا حال بد ما را خوب می کنند. آدمهایی که حضور و نظرشان باعث می شود تن به کار اشتباه بدهیم و یا از انجام کار خوبی صرف نظر کنیم. طمع وجیه بودن در میان مردم ، گاهی ما را به باج دادنهای کلامی ، چاپلوسی و یا حتی تغییر رویه زندگی وامی دارد. و بنا بر این حدیث ، این عین کفر است .