حکمِ امامِ عالَم به مرگِ جوانِ بی‌ادب ✍️... جعفربن قاسم می‌گويد: برای يكی از فرزندانِ خليفه، وليمه‌ای آماده كردند و ما را دعوت كردند و عليه السلام را نيز دعوت كردند. وقتی اهل مجلس امام عليه السلام را ديدند؛ به احترام او سكوت كردند اما در آن مجلس بود كه احترام آن حضرت را مراعات نمی‌كرد و شروع به حرف زدن و خنديدن كرد. ◾امام هادی عليه السلام رو به آن جوان كرد و فرمود: «دهانت را پر از خنده می‌كنی و از غافل مانده‌ای! درحالی‌كه سه روز ديگر بايد در ساكن شوی؟» 🔻جعفربن قاسم كه به امامتِ امام هادی عليه السلام اعتقاد نداشت؛ گفت: «اين خبر دليلی خواهد بود كه ما آن را معيار حقانيت او قرار دهيم». 🚷 آن جوان پس از شنيدن سخن امام عليه السلام ساكت شد و دهان خود را از سخن و خنده بست و ما همه غذا خورديم و مجلس را ترک كرديم. روز بعد، آن جوان بيمار شد و در روز سوم صبح هنگام، كرد و در پايان روز دفن شد. 📚 أعلام الوَریٰ، ص ۳۴۶، بحارالانوار، ج ۵۰، ص ۱۸۲. @Torab_bash