«سجده روی خاک اماکن متبرکه مستحب است». هشام بن حكم مي گويد به امام صادق(ع) عرض كردم: سجده بر چه چيزهايي جايز و بر چه چيزهايي جايز نيست؟ امام(ع) فرمودند: (سجده جايز نيست؛ مگر بر زمين و آن چه كه از زمين مي رويد؛ غير از خوردني ها و پوشدني ها)؛ «السُّجُودُ لَا يَجُوزُ إِلَّا عَلَى‏ الْأَرْضِ‏ أَوْ عَلَى مَا أَنْبَتَتِ الْأَرْضُ إِلَّا مَا أُكِلَ أَوْ لُبِسَ». هشام بن حكم مي گويد به آن حضرت عرض كردم: فدايت شوم، دليل آن چيست؟ آن حضرت فرمود: (زيرا سجده براي خداوند و تواضع در برابر او است و سزاوار نيست كه بر روي خوراكي و پوشاك باشد؛ چرا كه دنيا پرستان بنده آن چيزي هستند كه مي خورند و مي آشامند؛ اما كسي كه سجده مي كند در حال سجود براي خداوند بلند مرتبه است؛ از اين رو، سزاوار نيست كه در حال سجده پيشانيش را بر همان چيزي نهد كه دنيا پرستان از حيله هاي آن فريب خورده اند)؛ «لِأَنَّ السُّجُودَ خُضُوعٌ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَلَا يَنْبَغِي أَنْ يَكُونَ عَلَى مَا يُؤْكَلُ أَوْ يُلْبَسُ لِأَنَّ أَبْنَاءَ الدُّنْيَا عَبِيدُ مَا يَأْكُلُونَ وَ يَلْبَسُونَ وَ السَّاجِدُ فِي سُجُودِهِ فِي عِبَادَةِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَلَا يَنْبَغِي أَنْ يَضَعَ جَبْهَتَهُ فِي سُجُودِهِ عَلَى مَعْبُودِ أَبْنَاءِ الدُّنْيَا الَّذِينَ اغْتَرُّوا بِغُرُورِهَا». در کتب اهل سنت نیز آمده است که رسول خدا(ص) بر خاک سجده می کرد چنانکه حضرت فرموده اند: (پنچ چيز به من داده شده است كه به هيچ كس قبل از من داده نشده است... و زمين براي من محل سجده و پاك كننده قرار داده شده است...)؛ «أُعْطِيتُ خَمْسًا لم يُعْطَهُنَّ أَحَدٌ من الْأَنْبِيَاءِ قَبْلِي: ... وَجُعِلَتْ لي الْأَرْضُ مَسْجِدًا وَطَهُورًا...». صحابه رسول خدا(ص) نيز به تبعيت از آن حضرت، جز بر زمين بر چيز ديگري سجده نمي كردند؛ چنانکه از ابو عبید نقل شده که: «ابن مسعود نماز نمي خواند و سجده نمي كرد، مگر بر زمين». نیز نقل شده است که برخی از صحابه مانند مسروق بن الأجدع، «هر وقت كه به مسافرتي مي رفت، مقداري از خاك با خود بر مي داشت تا در كشتي بر آن سجده كند». @torbatkarblA