ظرفیت انسان
در قرآن آياتى را مىخوانيم كه در آن اوصاف پسنديدهاى همچون: علم، هدايت و ايمان قابل افزايش معرّفى شده است، همانند:
«زِدْنِي عِلْماً» طه، ۱۱۴
و «زادَتْهُمْ إِيماناً» انفال، ۲
و «زادَهُمْ هُدىً» محمد ص، ۱۷
همچنين برخى از امراض و اوصاف ناپسند مانند: رجس، نفرت، ترس و خسارت نيز قابل ازدياد دانسته شدهاند. همانند: «فَزادَتْهُمْ رِجْساً» توبه، ۱۲۵
و «زادَهُمْ نُفُوراً» فرقان، ۶۰
و «ما زادُوكُمْ إِلَّا خَبالًا» توبه، ۴۷
و «وَ لا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلَّا خَساراً» اسراء، ۸۲
با توجّه به آيات مذكور، معلوم مىشود كه سنّت خداوند، آزادی (قدرت انتخاب دادن) به هر دو گروه خير و شر است. «كُلًّا نُمِدُّ هؤُلاءِ وَ هَؤُلاءِ» اسراء، ۲۵
تفسیر نور، ج۱، ذیل آیه ۱۰ سوره بقره(پاورقی)
@toubaefaf