اى حضرت علیه السلام فرمود: «اى ، سلام مرا به دوستانم برسان و به آنان بگو كه شيطان را بر خود راه ندهند؛ و فرمانشان ده به راستگویی و ادای قرض؛ و بگو جدال را ترك كنند و در آنچه برایشان سودی ندارد سکوت کنند و بهم رو آورند و با هم ديدار كنند كه مايه نزديكى بمن است، و آبروی همدیگر را نبرند كه من سوگند خوردم با خود هر كه چنين كند و يكى از دوستانم را به خشم آورد، دعا كنم تا خدا او را در دنيا به سختى عذاب كند و در ديگر سرا از زيانكاران باشد. و به آن ها بفهمان كه خدا نيكان را آمرزد و از بدكارانشان درگذرد جز آنكه برايم شريكى آورد (يعنى در امامت) يا بيازارد يكى از دوستانم را، يا کینه او را در دل گيرد كه خدا او را نيامرزد تا برگردد و اگر برگشت كه خوب و گر نه ايمان را از دلش بركند، و از ولايت من خارج شود، و بهره اى از ولايت ما ندارد و پناه به خدا از اين حالت.» آداب معاشرت ( ترجمه جلد ۷۲-۷۱ بحار الأنوار) @toubaefaf