بزرگترین اثر حادثه کربلا این بود که پرده نفاق را درید و حساب سلطنت عملًا از حساب دین جدا شد؛ و اگر حادثه کربلا نبود، امویین به نام دین بر مردم حکومت می‌کردند و البته این چسبیدن آنها به دین، در نظر عده‌ای آنها را تبرئه می‌کرد و در نظر عده بیشتری دین را ملوّث می‏نمود. حداقل اثر قیام حسینی این بود که میان خلفا و دین برای همیشه تفکیک شد. (استاد مطهری، حماسه‌حسینی، ج۲، ص۱۴۱)