آن‌جا که ازدواج آغاز محرومیت است! 🔸 در قدیم یکی از شیرین‌ترین آرزوهای جوانان ازدواج بود. جوانان پیش از آن‌که به برکت دنیای اروپا کالای زن، این همه ارزان و فراوان گردد «شب زفاف را کم از تخت پادشاهی» نمی‏‌دانستند. 🔹 ازدواج در قدیم پس از یک دوران انتظار و آرزومندی انجام می‏‌گرفت و به همین دلیل زوجین یکدیگر را عامل نیکبختی و سعادت خود می‌دانستند، ولی امروز کامجویی‌های جنسی در غیر کادر ازدواج به حد اعلی فراهم است و دلیلی برای آن اشتیاق‌ها وجود ندارد. 🔸 معاشرت‌های آزاد و بی‌‏بند و بار پسران و دختران، ازدواج را به صورت یک وظیفه و تکلیف و محدودیت درآورده است که باید آن‌را با توصیه‏‌های اخلاقی و یا احیاناً - چنان‌که برخی از جراید پیشنهاد می‌کنند - با اعمال زور بر جوانان تحمیل کرد. 🔹 تفاوت آن جامعه که روابط جنسی را محدود می‌کند به محیط خانوادگی و کادر ازدواج قانونی، با اجتماعی که روابط آزاد در آن اجازه داده می‌شود این است که ازدواج در اجتماع اول پایان انتظار و محرومیت، و در اجتماع دوم آغاز محرومیت و محدودیت است. 📒 استاد مطهری، مسئله حجاب، ص۸۲. @twiita