...💌... حسین هموست که تمام قلب های بیدار عالم را خیمه عزای خود ساخته است. لحظه دیدار نزدیک می‌شود. حسین که عمری را با نگاه به معشوق سر کرده، اکنون میخواهد محبوبش را، عزیزش را، خالقش را، بی هیچ مزاحمتی، بی هیچ بند و زنجیری،حتی بی قید و بند بدن جسمانی، یک دل سیر نظاره کند، نظاره ای که درازایش به وسعت ابدیت، شاید هم کمی بیشتر باشد! حسین منتظر این روز بوده است، از همان کودکی، از همان روزهای گرم حضور نزد رسول عشق، از همان روزها که در مکتب علی درس توحید و عدالت می‌خواند؛ از همان زمان که برای بار اول، دست در دست مادرش زهرا، نگاهش، عمق جانش، به عالم توحید سر کشید. اینست که حسین، هرچه به لحظه ی موعودنزدیک تر می‌شود، قلبش بیشتر برای وصال می‌تپد، جانش آرام تر می‌شود، صورتش خندان تر...! و اینک حسین حسین را همه می‌شناسند، نه به شکل، نه به ظاهر، و نه حتی به لحن صدای گرمش که حسین حقیقتی فراتر از همه ی حدود و مرزهاست. برای همین است، برای همین حقیقتی که مرزهای زمان و مکان را درنوردیده، عالم را نام پر حرارتش میسوزاند آتش میزند. آدم، نوح، ابراهیم، موسی و عیسی و ... میدانندکه حسین پر حرارت‌ترین حقیقت تاریخ است؛ حسین سوزاننده ترین معشوق آفرینش است... آری این حسین است همان حقیقتی که بر بلندای تمام زمان ها و فراتر از تمام مکان ها با نام خود مشتعل می‌کند نام تمام دلسوختگان عالم را و هموست که نه از روز میلاد که از خلقت آدم تمام قلب های بیدار عالم را خیمه عزای خود ساخته است. ••✾-----------------------------✾•• انجمن علمی علوم قرآن و حدیث @qranhadisesf