ای علی موسی الرضا! ای پاک مرد یثربی، در طوس خوابیده! من تو را بیدار می دانم زنده تر، روشن تر از خورشید عالمتاب از فروغ و فرّ شور و زندگی سرشار می دانم. گر چه پندارند دیری هست، همچون قطره ها در خاک رفته ای در ژرفنای خواب لیکن ای پاکیزه بارانِ بهشت، ای روح عرش، ای روشنای آب من تو را بیدار ابری، پاک و رحمت بار می دانم.   من تو را بیدارتر از روح و راه صبح، با آن طره زرتار می دانم. من تو را بی هیچ تردیدی، که دل ها را کند تاریک  زنده تر، تابنده تر از هر چه خورشید است  در هر کهکشانی، دور یا نزدیک، خواه پیدا، خواه پوشیده در نهان تر پرده اسرار می دانم مهربان خورشید تابنده! این غمین همشهری پیرت، این غریبِ مُلکِ ری، دور از تو دلگیرت، با تو دارد حاجتی، دردی که بی شک از تو پنهان نیست، جاودان جان جهان، خورشید عالمتاب این غمین همشهری پیر غریبت را، یا علی موسی الرضا، دریاب یا علی موسی الرضا دریاب... «مهدی اخوان ثالث» ┏━━━🔸🔷🔸━━━┓ 🌐@IC_Sqazvin ┗━━━🔸🔷🔸━━━┛