از تمسخر نیروگاه‌ سازی تا فرافکنی درباره کمبود برق -۲ 🔹مسئله مهم در این میان، تعهد دولت قبل در «توافق پاریس»، بدون اطلاع مجلس بود. آقای روحانی، ۳۰ آذر ۹۷ حقیقت مهمی را بازگو کرد اما متاسفانه رویه دولت وی خلاف این منطق درست بود: 🔻«برخی مقالاتی که در دنیا نوشتند، گویی برای عدم توسعه ما ساخته شده. برای ما مقاله‌ نویسی کردند، ما هم رفتیم پشت سر آن مقاله ‌‌ها و ملت خودمان را به دردسر‌‌انداختیم؛ آنها هم خودشان هیچ کدام مراعات نمی‌‌کنند؛ مگر آنها این بحث‌‌‌های مربوط به گازهای گلخانه‌‌ای را که می‌‌‌گویند، مراعات می‌‌ کنند؟ این همه ‌آلودگی در دنیا انجام می‌‌‌گیرد. اما به خودمان که می‌‌رسیم، می‌‌خواهیم خط به خط را اجرا کنیم، فکر می‌‌ کنیم آیات قرآن است». 🔹دولت قبل طبق توافق پاریس، متعهد به کاهش مصرف سوخت فسیلی و گاز‌های گلخانه‌ای شد، بی‌آن‌که جایگزینی برای تامین انرژی پایدار (از جمله برق هسته‌ای و انرژی‌های تجدید پذیر) بیاندیشد. خانم ابتکار‌ رئیس‌ سازمان محیط‌ زیست در‌ این باره گفته بود: «در‌ دولت‌ یازدهم‌ با‌ برنامه‌ریزی‌ انجام ‌شده‌، حرکت‌ نزولی‌ استفاده‌ از‌سوخت‌های‌ فسیلی به‌ویژه‌ در‌ نیروگاه‌‌ها‌ آغاز‌ شده‌ است». 🔹غربی‌ها از یک‌طرف با توافق پاریس، به طرف ایرانی گفتند پالایشگاه و نیروگاه نسازید و از سوخت فسیلی استفاده نکنید؛ و از طرف دیگر، با برجام، دنبال آن بودند که ایران به مدت ۱۰ تا ۱۵ سال نتواند از فناوری هسته‌ای در تامین برق بهره مند شود. 🔹یک گرفتاری موازی، که دولت فعلی سعی کرده پیامد‌ها و آثار آن را مدیریت کند، رویکرد وارونه «نساخت»! بود که به عقبگرد در زمینه پالایشگاه‌سازی و نیروگاه‌سازی انجامید. 🔻این منطق وارونه، در حوزه نفت می‌گفت «پالایشگاه‌سازی، کثافت‌کاری است»، در حوزه نیرو ادعا می‌‌کرد «ساخت نیروگاه برای ۲۰۰ ساعت، توجیه اقتصادی ندارد و زیر بار فشار مافیای نیروگاه ‌‌‌‌‌‌سازی نمی‌‌‌روم»؛ و در حوزه ساخت ‌و ساز مسکن افتخار می‌‌کرد حتی یک واحد مسکونی نساخته است! 🔹دولت جدید ظرف کمتر از دو سال سعی کرده که ضمن بهبود مدیریت مصارف آب و برق و گاز، ظرفیت‌های جدید تولید انرژی را در استان‌های مختلف فعال کند. برخی از این طرح‌ها در سفر استانی آقای رئیسی به بهره‌برداری رسیده و بخشی از چالش موجود را برطرف کرده است. ✍ محمد ایمانی