🔹 نکته مهمی که در جریان حامد زمانی مشهود است، بی‌صاحبی جریان فرهنگی انقلابی کشور، و نداشتن بزرگ‌تر و خلأ رفتارهای ریش‌سفیدانه است. 🔹 وقتی حامد زمانی یا هر نیروی انقلابی دیگری، به هر دلیلی، خطایی مرتکب می‌شود، آیا باید او را به حال خود رها کنیم و منتظر بنشینیم تا جریان ضدانقلاب، یا برخی خودی‌های نادان، آنقدر او را مورد حمله قرار دهند، تا دل‌زده و گوشه‌گیر، و حتی از دایره انقلاب خارج شود؟ 🔹 آیا نباید چهار نفر بزرگ‌تر، از میان نیروهای انقلابی، از او دل‌جویی کنند، و حتی در صورت لزوم، برای نهادهای امنیتی و انتظامی، ریش گرو بگذارند، و او را به دامان جریان انقلاب برگردانند؟ 🔹 این کاملا طبیعی است که یک جوان و یک هنرمند، به شدت احساساتی، و مستعد خطا باشد، اما بی‌توجهی برخی، که خود را بزرگ‌ترهای جریان فرهنگی و انقلابی کشور می‌دانند، غیرطبیعی و نابخشودنی است. مگر جریان انقلاب، چند نفر مانند حامد زمانی دارد؟ غلامرضا گل‌صفتان @valaadiyat