🔴 پساکرونا و اختلالات وسواسی
فکر و خیالهای اضطرابزا که این روزها به واسطه کرونا بیشتر شده، اکثراً موجب بروز اختلالات وسواسی میشه و در کودکان شدت بیشتری هم داره! این وسواس احتمالاً همراهمون میمونه؛ اِلی یوم ال...
اینکه این روزها مدام صحبت از فاصلهگذاری اجتماعی و رعایت بهداشت فردی و اجتماعی میشه خیلی خوبه و موجب میشه جسممون سلامت بمونه اما به همون میزان برای افراد زیادی اضطراب و ترس از بیماری ایجاد شده و سلامت روانی اونها رو به شدت تهدید کرده.
این اضطراب موجب میشه اختلالات وسواسی از هر دو نوع
#فکری و
#عملی برای افراد مختلف و خصوصاً کودکان ایجاد بشه. بدترین کارِ ممکن در این روزها هم اینه که اطلاعات تأیید نشده رو همینطوری هیجانی و احساسی با دیگران به اشتراک بگذاریم. این کار حتی اگر جلوی کودکان هم نباشه، باعث میشه والدین بچههاشون رو بیش از حد در فشارهای روحی و روانی قرار بدن که این کار رو بکن و اون کار رو نکن! به این دست بزن و به اون دست بزن! نتیجه اینکه بچهها رو از دنیای کودکیشون دورتر و دورتر میکنن.
به بیان دیگه؛ به هر میزانی که فرد، خانواده و جامعه از نشاط و شادابی فاصله بگیره، ترسها، اضطرابها و دلهرهها جایگزین اون میشه که در مورد کرونا بخش زیادی از این اضطرابها ناشی از اطلاعات غیرضروری و بعضاً غیرعلمی هست.
(داخل پرانتز بگم شادابی و نشاط با الکی خوش بودن یا شادیهای غیرمتعارف که خودشون عوارض بیشتری ایجاد میکنن، متفاوته 😏)
ما وقتی روزانه از سی جا مطلب میخونیم یا میبینیم، قدرت تسلط روی افکارمون رو از دست میدیم - مگر اینکه مهارتهای مدیریت افکار رو از قبل برای خودمون ایجاد کرده باشیم که غالباً نکردیم! - بعد این افکار مزاحم در شرایط خاص کرونا که حمایتهای عاطفی اطرافیانمون رو هم کمتر کرده، کار رو سختتر میکنه و به صورت تناوبی باعث میشه از دیگران بیشتر و بیشتر بترسیم! ترس از آدمها، اشیاء، حیوانات، طبیعت و ... این باعث میشه میل به استفاده از ماسک، دستکش، مواد ضدعفونی و .... در ما و بچهها مدام بیشتر بشه!
حالا نقطهی بد داستان کجاست؟! اونجایی که این اضطرابِ بچهها و خود ما باعث تغییرات خُلقی در ما بشه. این موضوع علائمی داره که به صورت تغییر الگوی خواب، پرخاشگری، دلدرد، سردرد، کابوسهای شبانه و ... ممکنه بروز داشته باشه و کار رو سختتر بکنه.
خُب قبول! حالا چی کار بکنیم؟!
اونی که من میفهمم اینه که قبل از اینکه برسیم به بعد از کرونا یه سری کارها رو توی همین دوران میشه کرد تا عوارض کمتر بشه. بخشی رو قبلا گفتم، بخشیش هم ایناست 👇
1️⃣ حتیالمقدور جلوی بچهها کمتر و کمتر در مورد دلهرههاتون بگید! یه راهحل سادهاش هم اینه که اخبار رو مدیریت شده دنبال کنید! گرچه اگر دنبال هم نکنید، احتمالاً چیز خاصی رو از دست نمیدید! 😐
2️⃣ توی صحبتهاتون بیشتر روی نکات مثبت و خوب این روزها تمرکز کنید و نه نگرانیهاتون. یافتن این نکات مثبت هنر میخواد که شما حتماً دارید.
3️⃣ حتماً برای خواب به موقع بچهها برنامهریزی داشته باشید، خصوصاً که شبهای قدر هم در پیش هست و باید با برنامهریزی جلو رفت.
4️⃣ محیط رو امن کنید و کمتر به بچهها گیر بدید! تعداد قوانین و مقررات رو برای
#خودتون زیاد کنید و نه بچهها. طبیعیه کارمون یه ذره سختتر میشه اما گریزی ازش نیست ...
5️⃣ خیلی از کارها رو برای بچهها تبدیل به بازی کنید، مثلاً اینکه وقتی از بیرون میایم، باید دم در لباسامون رو در بیاریم و عین انسانهای اولیه وارد خونه بشیم، عین گوریل هم راه برید تا دم دستشویی 😂😂 یا مثلاً هر کی دستش به جایی بخوره سوخته، اول باید دستامون رو به شیر آب و مایع دستشویی برسونیم و ...
6️⃣ حتماً برای تخلیه هیجانات بچهها برنامه داشته باشید. حداقلش شبی یه کتککاری و کُشتی مفصل با باباها یا بدو بدوی خانوادگی داشته باشیم.
بقیهاش رو هم خودتون فکر کنید 😊😊
این شبها هم حسابی التماس دعا
#حمید_کثیری
☀️
https://eitaa.com/joinchat/2564751381C9235fcdc6b