امروزت را دریاب غصه فردا و آینده را نخور در شعر مشهوری كه برخی بزرگان به امام علی (علیه السلام) نسبت داده‌اند می‌خوانیم: «ما فاتَ مَضی وَ ما سیأتیكَ فَاَیْنَ؟ قُمْ فَاغْتَنِم الفُرصَةَ بَینَ العَدَمَین» آنچه گذشت، از دست رفت و آنچه می‌آید كجاست؟ برخیز و فرصت میانِ دو نیستی را دریاب. نهج البلاغه فيض الاسلام، قصار 267. همچنین فرمود: یا ابْنَ آدَمَ لَا تَحْمِلْ هَمَّ یوْمِک الَّذِی لَمْ یأْتِک عَلَی یوْمِک الَّذِی قَدْ أَتَاک فَإِنَّهُ إِنْ یک مِنْ عُمُرِک یأْتِ اللَّهُ فِیهِ بِرِزْقِک غم و اندوهِ روزی که نیامده، بر روزی که در آن هستی، میفزا؛ چرا که اگر از عمر تو باقی باشد، روزی تو را خداوند در آن روز می دهد. و اگر نباشد، پس اندوه برای چیست؟ من لا يحضره الفقيه، ج 3، ص 556. سعدی نیز سروده است: سعدیا! دی رفت و فردا همچنان معلوم نیست در میان این و آن فرصت شمار امروز را