🔸تربیت اجتماعی از دیدگاه اسلام 🔹مهمترین جایگاه تربیت اجتماعی و فرهنگ‌پذیری کودک و نوجوان و جوان محیط مدرسه و در جمع کثیری از همسالان و از خانواده های مختلف است. 🔹محیط مدرسه گرچه محیط کسب و کار و زندگی رسمی محسوب نمی‌شود، ولی با محیط خانواده و محیط بازی تفاوت های فراوانی دارد. 🔹در اینجا کودک با شخصیت های دانشمند و محترمی سروکار پیدا می‌کند. در این محیط جدید نظم و انضباط برقرار است و آزادی های سابق کودک محدود می‌شود. 🔹او با برنامه های متنوع درسی حساب شده‌ای مواجه می‌شود که او را با علوم و افکار و عقائد و فرهنگ و آداب و رسوم جامعه بزرگ آشنا می‌سازد. 🔹او همچنین با کودکان دیگر سر و کار پیدا می‌کند، که از خانواده های مختلف و دارای افکار و اخلاق و رفتار و زندگی‌های گوناگون هستند. در اجتماع مدرسه عملاً با زندگی اجتماعی مسالمت‌آمیز و رعایت حقوق دیگران و احترام به قوانین و مقررات اجتماعی آشنا می‌شود. 🔹نظام ویژه آموزش و پرورش، برنامه های علمی و اجتماعی، اخلاقی و رفتار اجتماعی مدیر و معلمان مدرسه، در کیفیت تربیت اجتماعی کودک، و آماده شدنش برای شرکت در اجتماع بزرگترها و قبول مسؤولیت ها نقش بسیار بزرگی را ایفا می‌کند که نباید مورد غفلت قرار گیرد. 🔹حرکت فرهنگ پذیری فرد بعد از ورود در جامعه در اثر قبول مسئولیت ها و معاشرت با افراد و معیت های مختلف، و استفاده از کتاب ها و رسانه های عمومی، و تجربه ها و آموخته های زندگی همچنان تداوم دارد و غالبا تا پایان زندگی ادامه خواهد یافت. بنابراین، تربیت اجتماعی فرد را باید یک امر مستمر و مداوم به شمار آورد. 🆔 @vasael_ir