تیشه به ریشه گرچه من ریشه و کووید شبیه تیشه‌ست از قرنطینه مخم هنگ دلم هم ریش است ای پرستار مرا درک کن و زخم‌زبان به من خسته نزن، در دل من تشویش است بیشتر می‌شود آمار دوباره؟ به درک من گزیده شده‌ام پس چه غمی از نیش است صاحبان قدَر صنعت موسیقی و فان همه جمع‌اند و خوشی تا لب و بیش از بیش است نه! دوباره نزنی زخم‌زبان بر این حرف که چنین زخم‌زبان دور ز نواندیش است تو خودت هم شده‌ای بیشتر از من غمگین پس بیا؛ چون کرونا با پدر من خویش است مقصدم ساحل دریاست عزیزم چاره جهت رفع چنین غصه و ماتم کیش است ✍ احد ارسالی #وطن_امروز 🔻وطنز | بهترین شعرهای طنز 🔻 🇮🇷🇮🇷@vatanz_ir🇮🇷🇮🇷