هدایت شده از عصر سلیمانی
🌀یادداشت ثامن(۴)
💢بیست تحول سیاسی- تشکیلاتی برای ارتقای منزلت اجتماعی بسیج
❇️ گفتار چهارم؛ امید آفرینی
🔻جلسات بصیرتی و روشنگری آمیزه‌ای از تحلیل، تفسیر، بیان نظرات و مواضع و نقد و مطالبه‌گری از مسئولان است. البته هستند افرادی که از توهین و افشاگری در سخنان خود پرهیز ندارند و یا مطالبی می‌گویند که خود به صحت و سقم آن اشراف ندارند. بی‌تردید چنین افرادی مصداق خسرالدنیا و الآخره هستند، چراکه نه اقبال دنیوی پیدا می‌کنند و نه سعادت اخروی، و طبعاً چنین افرادی جایی در شبکه هدایتگران بسیج نباید داشته باشند.
🔸اما سئوال این است که سخنرانان و هادیان چه بگویند و چگونه بگویند که به گفتار درمانی متهم نشوند و پیامد سخنان یا مکتوبات آنها منتج به امید و اعتماد به نظام و آینده گردد.
یکی از راه‌های منطقی این کار روشنگری نسبت به واقعیات است، واقعیاتی که در بمباران جامعه با اخبار تلخ مورد غفلت قرار می‌گیرند.
🔹حتما در جامعه نارسایی‌ها، مسئولیت نشناسی‌ها، افسارگسیختگی‌ها و... وجود دارد که تحلیل‌گران نمی‌توانند و نباید نسبت به آنها بی تفاوت باشند و به سادگی از کنار آنها بگذرند، اما تحلیل منصفانه از اوضاع کشور، مستلزم دیدن همزمان واقعیات تلخ و شیرین است.
اگر محرومیتی هست، اقدامات جهادی و محرومیت‌زدایی هم هست و اگر کاهلی از طرف مسئولی هست، مطالبه‌گری از سوی جمعی انقلابی هم هست، البته باید پذیرفت که نسبت آنها با هم برابر نسبت و رفع کاستی‌ها، اقدامات مجاهدانه مضاعفی را می‌طلبد، اما مهم آن است که در عین توجه به واقعیات تلخ، روشنگر و هادی سیاسی از واقعیات امیدبخش غافل نشود و به سخن دیگر، پمپاژ یکطرفه اخبار تلخ، جامعه را ناامید از آینده نکند.
🔸در این میان اقشار مختلف بسیج با رویکرد کمک به جهش تولید و محرومیت‌زدایی از مناطق محروم در حد توان خود، اقدامات شایسته‌ای انجام داده و می‌دهند و هادیان و روشنگران باید با رصد آنها داده‌های خود در این زمینه‌ها را به روز نمایند و با تبیین آنها به امیدآفرینی در جامعه کمک کنند.
🔺علاوه بر موارد فوق، بسیج برای افزایش تاب‌آوری جامعه اقدامات دیگری را می‌تواند انجام دهد و یا برای تحقق آنها به دستگاه‌های دیگرکمک کند و یا آنها را مطالبه نماید که از جمله آنها اقدامات ایجابی و سلبی زیر هستند:
۱) نظارت موثر و مستمر بر بازار: طبیعی است افراد سودجو از شرایط موجود سوء استفاده کنند، لذا نظارت مقتدرانه بر بازار، در کاهش نارضایتی جامعه مؤثر است.
۲) گفتگوی مسئولان در سطوح مختلف با مردم؛ از هر تریبونی برای مطالبه این امر از مسئولان باید استفاده کرد.
۳) تشدید مبارزه با مفاسد اقتصادی؛ مردم تحمل مشکلات را دارند، اما تا زمانی که احساس بی‌عدالتی نکنند.
۴) ساده‌زیستی مسئولان و ممانعت از ریخت و پاش‌های دولتی یا حکومتی؛ ضرورت این امر در این شرایط فعلی مضاعف شده است.
۵) اولویت‌دهی به موضوعات اقتصادی و پرهیز از برجسته‌سازی سایر موضوعات یا مباحث حاشیه‌ای
۶) موقع‌شناسی در اجرای قوانین: حاکمیت باید قوانین مصوب خود را اجرا کند، اما زمان‌شناسی در این امر فوق‌العاده مهم است. توقیف موتورسیکلت‌ها و یا اصرار در اجرای احکام شهرداری‌ها (مانند آنچه در تخریب منزل غیرمجاز در کرمانشاه رخ داد) و ...، ضمن افزایش نارضایتی‌های اجتماعی، می‌تواند به مثابه جرقه‌ای برای ایجاد آشوب عمل نماید. ناجا در این شرایط باید بیش از پیش هوشیار باشد و به همان میزان که بر مبارزه با سرقت، زورگیری و قاچاق می‌افزاید، مراقب تبعات اصرار و سخت‌گیری بر اجرای طرح‌های اجتماعی در شرایطی که جامعه به خاطر تحریم‌ها، کرونا و ضعف تدبیرها، در فشار مضاعف اقتصادی قرار دارد، باشد.