#معراج_السعادة 7⃣ از آنچه مذکورشد، دانسته ‌شد که از برای انسان دوجنبه است: یکی جنبهٔ روحانیت و دیگری جنبهٔ جسمانیت که‌مشابهت دارد به جهت آن باحیوانات از بَهائم¹و سباع². و به واسطهٔ آن جزء جسمانی چند روزی در این عالَمِ حسی زیست می‌نماید و به واسطهٔ آن جزء روحانی مسافرت به عالَم اعلا می‌کند و مصاحب می‌کند با ساکنان عالم قدس؛ ‌ به شرطی که درمدت اقامت در دنیا، میل به آن عالَم نموده‌و همه روزه درترقی‌باشدتاجانب‌جزروحانی‌برجسمانی غالب شود و چون چنین شود، می‌رسد به جایی که با وجود آنکه در این دنیا هست، هرلحظه از‌مبادی‌فیاضه³،کسب فیوضات می‌کند و دل‌او به نورالهی روشن می‌شود و هر چه علاقهٔ او از جسم و جسمانیات کمتر می‌گردد، روشنی‌دل‌وصفای‌خاطرش زیاد می‌شود و تمامی پرده‌های ظلمانی طبیعت‌ از دیدهٔ‌بصیرتش‌ برداشته‌می‌شود و در آن‌وقت ازدل‌اوجمیع اندوه‌هاو ألَم‌ها بیرون می‌رود و می‌رسد به سُرور⁴ ابدی و راحتِ سرمدی⁵... *بهائم←ج بهیمة به معنای چها‌پا **سباع←درندگان، حیوانات وحشی ***مبادیِ‌فیض←سرچشمه‌های‌لطف‌ ****سرور←شادی ***** سرمدی←جاودانی، ابدی