🔹 بسم الله الرحمن الرحیم🔹 📌«لَيْسَ‌ لِلاِنْسانَ‌ الاّ ما سَعى» در اين راه بلند، نمى‌توان نشست و آرام بود و نمى‌توان به كهولت رفت و مضطرب بود و نمى‌توان با شتاب از مسير بيرون زد.بايد سعى، سرعت و اعتدال را با هم داشت. 🎯آنچه از تو مى‌خواهند، عمل نيست، كه سعى است و اين سعى بايد در لحظه‌ى مناسب، تحقّق بيابد و از حدود خارج نشود. اين، قرآن است كه مى‌گويد: «لَيْسَ‌ لِلاِنْسانَ‌ الاّ ما سَعى». ١ سعى، تنها دارايى ماست و سعى،با عمل تفاوت دارد. سعى، نسبتِ‌ عمل با قدرت و توانايى انسان را با خود دارد.كسى كه از سرمايه‌اش بخشيده،با كسى كه از نانش كم كرده و بخشيده است،برابر نيستند. گرچه عمل‌ها و حجم عمل آن ثروتمند زيادتر است، ولى سعى او اندك است. و آنچه براى انسان مى‌ماند، سعى است، نه عمل؛ كه عمل بدون توجّه به توانايى، عامل غرور مى‌شود.آنچه تو را از غرور مى‌رهاند، اين مقايسه‌ى مستمر ميان عمل با توانايى ، ميان عمل تو و عمل‌هاى ديگرانى است، كه براى دنيا مى‌كوشند؛ ميان عمل تو براى خدا و عمل تو براى خودت است. اين مقايسه‌ها، تو را از غرور مى‌رهاند؛ كه مى‌فهمى براى او سعى نداشته‌اى و حتّى مى‌فهمى كه سعى تو، سرعت نداشته و در جايگاه مناسب خود ننشسته است. 📚 نامه های بلوغ، صفحه 57 ویدیوچکـ / zil.ink/videocheck_media 💢 رسانه ای متفاوت برای شما☝️