ویکی فقه؛ دانشنامه علوم اسلامی
💢 سومین علیه‌السلام در چنین روزی (۱۸ شعبان) در گذشت. ، ابوالقاسم حسین‌بن روح‌بن ابی‌بحر، سومین نایب خاص از نایبان چهارگانه امام زمان عجل‌اللّه‌فرجه‌الشریف است. ولادت وی معلوم نیست. ولی وفات او، هیجدهم شعبان۳۲۶می‌باشد و در بغداد،در منطقه نوبختیه، به خاک سپرده شده است. نام حسین‌ بن روح و سه نایب دیگر و گزارشهای مرتبط با نیابت آنان، در میان منابع موجود شیعی، نخستین‌بار در و کشف‌ الحیرة ابن‌بابویه (متوفی ۳۸۱) و بعدها، به گونه‌ای تفصیلی و تکمیلی، در کتاب‌ شیخ طوسی آمده است. حسین‌ بن روح بعد از وفات نایب دوم در سال ۳۰۴ یا ۳۰۵، طی تشریفات رسمی در دارالنیابه بغداد مقام نیابت امام غایب را برعهده گرفت. زکاء، خادم نایب دوم، بنابه وصیت او عصا و کلید صندوقچه‌اش را به حسین ‌بن روح تحویل داد. نخستین توقیع از جانب امام عصر به‌دست او در شوال ۳۰۵ عرضه شد. یکی از وقایع مهم دوره‌ی نیابت حسین ‌بن روح فتنه‌ای بود که شلمغانی معروف به ابن‌عَزاقِر برپا کرد. وی از عالمان شیعه در بغداد بود. مهم‌تر از همه اینکه حسین‌ بن روح در پنج سالی که در میان مردم نبود، را به نیابت خود منصوب کرد، اما وی، با سوءاستفاده از موقعیت خود، ابتدا خود را به جای او باب معرفی کرد و بعدها حتی ادعای نبوت و الوهیت کرد. با آشکار شدن انحراف وی، توقیع امام غایب در لعن او صادر شد و در ۳۲۲ یا ۳۲۳، به حکم خلیفه به دار آویخته شد. wikifeqh.ir/حسین_بن_روح_نوبختی @WikiFeqh