🔮🎷عرفان مخلصانه و جهاد مصلحانه در
سلوك حسينى (۲۷)
👈سلوك حسينى
شاخصه‌هاى پنجگانه عرفان مخلصانه، كه ذكر آن رفت، بر هم تأثير چند سويه دارند؛
⭐️زهد با شوق و خشيت و طاعت و عزّت، تقويت و تعميق مى‌شود، و همين‌طور ساير موارد.
👈اين پنج مورد در جهاد، به وحدت و جمعيت مى‌رسند؛
يعنى جهاد مصلحانه هم زهد و بى‌رغبتى به دنياست،
هم شوق ديدار حق است،
هم سرشار از خشيت الهى است
و هم طاعت و مايه عزّت.
چنان‌كه ديديم، معرفت شهودى اباعبدالله‌عليه السلام با همه آثار نابش در 👌دعاى عرفه جلوه‌گر آمده و شكوه شكوفه‌هاى زهد و شوق و خشوع و طاعت و عزّت بوستان عرفه را آراسته و صفا بخشيده است.
اين دعا در آستانه حركت امام‌عليه السلام به سوى كربلا و حضور در عرصه جهاد مصلحانه و 👌شهادت عاشقانه بر زبان امام حسين‌عليه السلام جارى شده و به خوبى مبانى عرفانى جهاد او را به دست مى‌دهد.
👈اباعبدالله در اولين سخنرانى كربلا مى‌فرمايند:
«انَّ الدنيا قد تَغَيَّرَت و ادبَرَ معروفَها و لَم يبقِ منها الاّ صبابةً كصبابةِ الاناءِ و خسيس عيش كالمرعى الوبيل. الا ترون انَّ الحق لا يعملُ به و انَ الباطِل لا يتناهى عنه ليرغب المؤمن فى لقاءاللّهِ فأنّى لا ارى الموت الاّ سعادة و الحياة مع الظالمين الاّ برَماً...»؛
همانا دنيا دگرگون شده و نيكى‌هايش پشت نموده و از آن جز ته مانده ظرف آبى كه نوشيده شده است نمانده و زندگى آن مثل چراگاهى خطرناك است.
آيا نمى‌بيند كه به حق عمل نمى‌شود و از باطل پرهيز نمى‌گردد؟
بايد مؤمن به ديدار خداوند روى آورده و اشتياق ورزد.
پس به راستى كه مرگ را غير از عزّت و سعادت نمى‌بينم
و زندگى با ظالمان را جز ذلّت و رنج نمى‌دانم.
جملات اول اين فرمايش، پستى و پليدى دنيا را مى‌نمايد كه با نگاهى زاهدانه قابل كشف است. سپس آنجا كه مى‌فرمايد:
آيا نمى‌بينيد به حق عمل نمى‌شود و از باطل پرهيز داده نمى‌شود،
👌خوف و خشوع در كلام گوهرين امام موج مى‌زند و نيز اهميت طاعت حق را متذكر مى‌شود.
جمله بعد سرشار از شوق ديدار حق است و در پايان، سخن از سعادتى است كه همزمان عزّت و لذّت با حق بودن و طاعت و عبوديت است حتى در مرگ. و گريز از حيات رنج‌آور در ظلم و ذلّت كه با سلوك عارفان و سيره آزادگان سازگارى ندارد.
⭐️اين عناصر و عوامل در سخنان ديگرِ امام، از جمله در برخورد با لشكر حر بن يزيد و وصيت به محمد بن حنفيه قابل تحليل و تحقيق است. ولى ما از تفصيل بيش‌تر پرهيز نموده و با ترسيم نمودار ساختار مفهومى تحقيق، قلم را به فرجام مى‌نشانيم.
منبع:ماهنامه معرفت، شماره ۷۳
علمی عرفانی👇
@wittj2