🔮🎷ادامه از "ماده به عنوان انرژی متراکم" انیشتین این گونه نتیجه گیری کرد که جرم اضافی از انرژی حاصل شده است. این موضوع، عواقب نامطلوبی بدنبال داشت؛ دو نمونه از کشفیات بزرگ فیزیک در قرن نوزدهم بقای جرم و بقای انرژی بود، یعنی جرم کل و انرژی کل یک سیستم بسته، که بطور جداگانه در نظر گرفته شده است، تغییر نمی کنند. به عنوان مثال، اگر اتومبیل در حال شتاب گرفتن به دیوار آجری برخورد کند، انرژی اتومبیل ناپدید نمی شود، بلکه بصورت انرژی صوتی تصادف، انرژی جنبشی قطعات خرد شده آجر که به اطراف پرت می شوند، انرژی حرارتی و غیره تبدیل می شود. انرژی کل (و جرم کل) قبل و بعد از تصادم، یکسان خواهند بود. با این وجود، حال انیشتین می گفت که انرژی اتومبیل می تواند به جرم تبدیل شود! یک قانون بقای جدید که بر اساس آن جمع کل ماده ای که به انرژی تبدیل می شود، ثابت باقی می ماند. جرم بطور ناگهانی ناپدید نمی شود و همچنین انرژی نیز از هیچ بوجود نمی آید. جرم، تنها زمانی ناپدید می شود که مقادیر عظیمی از انرژی آزاد شده باشد و یا برعکس. وقتی که انیشتین 26ساله بود، دقیقأ محاسبه نمود که در صورت صحت اصل نسبیت، انرژی چگونه باید تغییر کند و رابطه "E=mc^2" را کشف کرد. ادامه دارد... @wittj2