⭐️نقص‌های الماس اگر ماده‌ای مانند یک عایق توپولوژیکی از الکترودینامیک اکسیون پیروی کند، اتمسفر کوانتومی آن می‌تواند تاثیر پنهانی بر روی هر چیزی که وارد اتمسفر کوانتومی می‌شود ایجاد کند. جیانگ و ویلچک محاسبه کرده‌اند که چنین تاثیری مشابه تاثیری خواهد بود که از میدان مغناطیسی می‌پذیرد. بطور مشخص، آن‌ها متوجه شدند که اگر شما سیستمی از اتم‌ها یا مولکول‌ها را در آن اتمسفر کوانتومی قرار دهید، سطوح انرژی کوانتومی آن‌ها تغییر خواهد کرد. سپس یک محقق می‌تواند این سطوح انرژی اصلاح شده را با استفاده از تکنیک‌های استاندارد آزمایشگاهی اندازه بگیرد که به گفته‌ی آرمیتیژ، یک ایده‌ی غیر معمول ولی کاملا جذاب است. یک حسگر از جنس الماس که با مراکز نیتروژن-خالی (nitrogrn-vacancy centers) اشباع شده باشد، نمونه‌ای از این نوع سیستم است. یک مرکز NV نوعی نقص در ساختار بلوری الماس است که برخی از اتم‌های کربن الماس با اتم‌های نیتروژن جایگزین شده و محل همسایگی نیتروژن نیز خالی باشد. تراز کوانتومی این سیستم بسیار حساس است که به مراکز NV این اجازه را می‌دهد که حتی در میدان‌های مغناطیسی بسیار ضعیف نیز خود را بالا بکشند. این ویژگی آن‌ها را به حسگرهای قوی تبدیل می‌کند که می‌توانند در زمینه‌های بسیاری مانند زمین‌شناسی و زیست‌شناسی به کار روند. هاگز می‌گوید: این یک شاهد خوب برای قاعده‌ای کلی است. یک کاربرد می‌تواند نمایانگر ویژگی‌های ماده باشد. با عبور دادن یک مرکز NV در عرض یک ماده مانند عایق توپولوژیکی، می‌توان تغییرات ویژگی‌های ماده را در سطح آن مشاهده کرد. مقاله‌ی جیانگ و ویلچک که به مجله‌ی Physical Review Letters ارسال کرده‌اند، تنها تاثیر اتمسفر کوانتومی ناشی از الکترودینامیک اکسیون را واکاوی می‌کند. ویلچک می‌گوید: برای مشخص کردن اینکه چگونه انواع دیگر ویژگی‌های ماده بر روی اتمسفر کوانتومی اثر می‌گذارد، باید محاسبات متفاوتی را انجام دهید. ادامه دارد... علمی عرفانی👇 @wittj2