✏#گزارش_کوتاه 💡سیزدهمین محفل عصرنشینی دیدار با نمایش مستند «بانو» و با حضور محمد حبیبی منصور، کارگردان و نویسنده اثر، دوشنبه 11 آذرماه در پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی، برگزار شد. 🎬 مستند «بانو»، در 82 دقیقه با بیانی گرم و صمیمی، روایت‌گر زندگی پرفراز و نشیب «عصمت احمدیان»، مادر شهیدان فرجوانی و از زنان تاثیرگذار اهواز است. در آغاز این نشست مریم مومن‌زاده ضمن تشکر از بازنمایی به‌دور از کلیشه و ایده‌آل‌سازی‌های رایج از زن انقلابی، تغییر سبک روایتگری در این مستند سینمایی را مورد سوال قرار داد. عطیه ایزدخواه نیز با تشکر از میزان صمیمیت اثر، گفت: مشکل این مستند روایت است، هیچ الگوی خاصی برای نوع روایت ارائه نشده، در واقع با دریای بزرگی مواجه هستیم به عمق یک سانتی‌متر. علیرضا بلیغ نیز، با تاکید بر ظرفیت سوژه در ایجاد جذابیت و روایتگری گفت: اگر بخواهیم در عرصه سینما به موفقیت برسیم باید همچون شهید آوینی فرم خاص روایت‌مان را ارائه کنیم که در صورت ظرفیت به یک مکتب تبدیل شود. مهدی متولیان از دیگر حاضران این نشست، فیلم را از نظر روایی و بصری گسسته دانست و گفت: این پرتره نیاز دارد که به روایت سینمایی و مستند داستانی نزدیک شود. همچنین فاطمه دلاوری نیز ضمن اشاره به تناقض رویکرد نظری کارگردان، در تبیین نکات مثبت این اثر گرم و صمیمی به برجسته شدن واره –تعاونی‌های سنتی زنان-، نمایش ویژگی خاص نگاه زنانه و اخلاق مراقبتی در مسائل اجتماعی و امر به معروف و نهی از منکر با بازتعریف مفهوم کار ، در این مستند اشاره کرد. محمد حبیبی منصور در پاسخ به نکات مطرح شده گفت: برای ما مسئله مخاطب و دیده شدن اثر مهم بود، اثری که موضوع آن به شدت کلیشه شده، برای این هدف بهترین قالب را پیدا کردیم ولی درگیر فرم نبودیم. استراتژی تبلیغ دینی، دعوت به دین به غیر زبان است که خدا به پیامبر فرموده. بنابراین در فیلم‌سازی نمایش سبک‌زندگی و ارائه قهرمان‌های‌ دست‌یافتنی در بسته‌بندی مناسب است. #گزارش_مبسوط👇 http://rcica.ir/?p=5036