📚📚📚📚📚 ✍️ حیف و صد حیف  زمانی ، مادر را با عطر چادر نمازش می شناختیم.   🌿 با روسریِ گره خورده زیر گلویش، با ادب و متانتش،  با وقار و سکوتش،   با حیایی که  ارزشِ زن و مادر بودنش را صد چندان زیباتر  می کرد.  🌿 با کودکی که با عشق زیر چادرش میگرفت تا مبادا از باد حوادث  آسیبی ببیند و دست کودکی دیگر که گره خورده بود به لای چادرش و سرشار  بود از حس زیبای  مِهر مادری  ... ❌️چه شد  بر  ما؟  به کجا می رویم ؟؟؟ چادرها که کنار رفت واژه ی مادر هم سقوط کرد در پرتگاه بی اصالتی ، در چاله ی بی حیایی ، از مادر، بینیِ چسب زده ، ناخن هایی کاشته شده  و صورتی رنگی  باقی ماند .    🌿 کودک هم از آغوش مادر محو شد جایش سگی فانتزی با هزینه ای گزاف جانشین شد.   🌿 عریانی و بدن نمایی شد هنر، هرزگی شد کلاس ، بی غیرتی شد آزادی، 🔸️براستی بهشت زیر پای کدامین مادر است  ؟؟ و کدام  مرد  از دامن چنین زنانی به معراج خواهد رسید ؟؟؟ 🔸آیا وقت  آن  نرسیده که  واژه ی زیبای مادر و زن را با حیا و حریم ، حرمت دهیم ؟؟؟ 🔸و جای این دنیا زدگی اهریمنی ، اندکی سرشتِ الهی  خود  را پرورش دهیم و با پوشش به خود ارزش دهیم ؟؟؟؟ ⚠️حواسمان باشد 🍀 آغوشِ مرگ در انتظار همه ی ماست   و این جوانی چند صباحی بیش نیست و خداوند نظاره گر ماست ... ✨