🌀 تفسیر آیه ۱۵تا۲۰ سوره فجر 📖 «۱۵» امّا انسان، (طبعش چنين است كه) هرگاه پروردگارش او را بيازمايد و گراميش داشته و نعمتش دهد، (مغرور گشته و) مى‌گويد: پروردگارم مرا گرامى داشته است. «۱۶» ولى هرگاه او را بيازمايد و روزى او را تنگ سازد، مى‌گويد: پروردگارم مرا خوار كرده است. «۱۷» اين چنين نيست؛ بلكه شما يتيم را گرامى نمى‌داريد. «۱۸» و يكديگر را بر اطعام بينوايان ترغيب نمى‌كنيد. «۱۹» و ميراث را (به حق و ناحق) يكجا مى‌خوريد. «۲۰» و مال را بسيار دوست داريد. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: من و هر كسى كه يتيمى را تحت تكفّل خود قرار دهد، در بهشت در كنار هم هستيم. آزمايش‌هاى الهى گوناگون است، گاهى با رفاه و ثروت انسان را آزمايش مى‌كند و گاهى با تنگدستى و مشكلات. ولى انسان عجول كه از آزمايش الهى و اهداف آن غافل است، دست به قضاوت‌ها و تحليل‌ها و تفسيرهاى غلط زده و از خداوند گلايه مى‌كند. پیام ها 🔦 آزمايشهاى الهى، جلوه‌اى از در كمين بودن پروردگار نسبت به انسان است. 🔦 آزمايش، وسيله تربيت و رشد انسان است. 🔦 نه فقر نشانه اهانت است و نه دارايى نشانه كرامت؛ بلكه هر دو وسيله آزمايش است. 🔦 مهمتر از جسم يتيم روح اوست كه بايد گرامى داشته شود. 🔦 كمبودهاى روحى را با احترام و محبت جبران كنيد. (اولين انتظار يتيمان احترام به شخصيّت آنان است) 🔦 احسان به ديگران، در رزق و روزى انسان نقش مهمى دارد. 🔦 بينوايان نبايد گرسنه بمانند. با انفاق خود، با تشويق ديگران بايد به آنان رسيدگى كرد. 🔦 در درآمدهاى خود دقّت كنيد؛ هر نانى مصرف كردنى نيست 🔦 تكريم خداوند از شما، بايد سبب تكريم شما از يتيمان باشد