💐 فرمایش مهم عارف واصل مرحوم میرزا جواد آقای ملکی تبریزی خطاب به طلاب : 🍀 تحصيل علوم گر چه بمراتب از عبادات بدنى فضيلتش بيشتر است ولى به شرطى و شروطى، از آن جمله : 1⃣ يكى اينكه علم از علوم نافعه باشد، 2⃣ ديگر اينكه تحصيل آن طبق برنامۀ شرع باشد، و چنين نباشد كه كسى در پى فرا گرفتن علمى كه تحصيل آن واجب كفائى است برود و علمى را كه تحصيلش واجب عينى است مهمل گذارد. 🔺 مثلا اگر براى انسان امكان داشت كه در امور شرعى از طريق تقليد به مسائل و احكام آن پى ببرد و در مورد تزكيۀ نفس و خود سازى هم بطريق تقليد و يا اجتهاد به كسب علم بپردازد، اگر به يكباره علم تزكيۀ نفس را ترك گفت و در پى اين بر آمد كه از طريق اجتهاد به مسائل و احكام دست يابد، اين غير جائز است. 🔺 همچنين اگر كسى از تحصيل علومى كه عينا بر او واجب بوده فارغ شد و در پى تحصيل علومى بر آمد كه فرا گيرى آن واجب كفائى است، مى‌بايست رشته‌اى كه انتخاب مى‌كند، مهمترين و ضرورى‌ترين رشته باشد، و اگر غير اين را اختيار نمود و آنچه را كه ضرورى‌تر و مهمتر است مهمل گذاشت بخصوص اگر هواى نفسانى هم در اين اختيار نقشى داشته باشد، اين چنين تحصيل علمى، عبادت خدا نخواهد بود. 🔺 و چه بسا كه انسان تمام اين جوانب را در نظر بگيرد و در پى تحصيل آن علمى كه مهمتر و ضرورى‌تر است بر آيد، ولى اكثر اوقات خود را صرف مقدماتى كند كه خيلى لازم نيست، و تنها عامۀ مردم آن را فضيلت و مايۀ برترى مى‌دانند. 3⃣ شرط ديگر تحصيل علم اينست كه قربه إلى الله باشد، و اين از مشكل‌ترين شرايط و پيچيده‌ترين آنها است و در اين جا است كه بسيارى بر خاك افتادند و هلاك گشتند. 🚫 خلاصۀ كلام اينكه تحصيل علم بر آن صورتى كه مرضى خداوند بوده و از جملۀ عباداتى باشد كه خالصا للّه انجام مى‌گيرد در خارج بسيار بسيار كم است، و به گمان من در هر صد هزار يك نفر بيش نيست كه تحصيلش بر اين روال باشد. 📚 اسرار الصلاه، ملکی تبریزی، ص۴۶۱ (ترجمه رجب زاده) #اخلاق #علم @y_talabegi