بسم الله الرحمن الرحیم سلام اما انسان هنگامی که خدا او را برای آزمایش اکرام می‌کند و نعمت می‌دهد می‌گوید پروردگارم مرا گرامی داشت! در آیه قبل گفته شد که خدا در کمین انسانهاست تا ببیند به صلاح می‌گرایند یا به فساد تا بنحو مناسب آنها را جواب دهد اما خدا هیچگاه بدون اینکه انسان را در بوته آزمایش قرار دهد ثواب و عقاب نمی‌دهد لذا یا با دادن نعمت و یا با محروم کردنش از آن او را می‌آزماید اما انسان این واقعیت را آنطور که باید در نظر نمی‌گیرد لذا وقتی به او نعمت داده می‌شود خیال می‌کند نزد خدا احترام و کرامتی داشته که این نعمت را به او داده و چون این نعمت را تضمین شده می‌داند پس هر کاری که بخواهد انجام داده و به فساد می‌گراید. اقوام گذشته اگر دچار تازیانه عذاب شدند برای این بود که نعمتها را دلیل شرافت ذاتی خود می‌دانستند و فقر را دلیل بر اهانت. فجر(سپیده‌دم)ایه۱۵