کت به سوی سالخوردگی جمعیت هستیم و تجربه کشورهایی که مانند ما در این وضعیت قرار داشتهاند نشاندهنده این بوده است که مسائل فرهنگی نقش مؤثرتری در فرزندآوری دارند. برای مثال در کشوری مانند ژاپن، سوئد، آلمان و... مشوقهایی اقتصادی برای فرزندآوری وضع شد که این مشوقهای اقتصادی بسیار بهتر از ما بود اما نتوانستند به جوانی جمعیت آن طور که مطلوب است دست پیدا کنند. روسیه تلفیقی از مشوقهای اقتصادی و فرهنگی را برای تشویق به فرزندآوری ایجاد کرد و این مسئله باعث موفقیت این کشور در نیل به هدف افزایش جمعیت شد. برای مثال علاوه بر ارائه مشوقهای اقتصادی، خانوادههای دارای فرزند زیاد، میتوانند یک روز در کاخ کرملین با آقای پوتین همنشین باشند و غذا بخورند؛ این مسئله باعث فرهنگسازی درباره ارزش مادر و پدر شدن و فرزندآوری شد.
تسنیم: در حوزه فرهنگی بیشتر چه مسائلی باعث کاهش فرزندآوری شده است؟
ایجاد برخی انگارههای ذهنی و دوگانهها باعث شده که افراد کمتر به سمت فرزندآوری سوق پیدا کنند؛ برای مثال دوگانه تحصیل و ازدواج، ادامه تحصیل و فرزندآوری، اشتغال و فرزندآوری و... از جمله دوگانههای کاذبی است که در ذهن برخی افراد جا افتاده است.
تسنیم: به هرحال نمیتوان نقش سیاستگذاریها را در ایجاد این دوگانه بیتأثیر دانست.
بله؛ باید قبول کنیم که برخی از انگارههای ذهنی غلط به دلیل برخی سیاستگذاریهای اشتباه در ذهن افراد جا افتاده است زیرا بسیاری از زنان با فرزنددار شدن، از کار و تحصیل باز میمانند؛ یا مثلاً تا پیش از این زنان پزشکی که میخواستند در دوره دستیاری پزشکی تحصیل کنند دچار محدودیتهایی بودند و نمیتوانستند از حقوق و مزایا در دوران مرخصی زایمان بهرهمند شوند که این مسئله با پیگیری وزیر بهداشت حل شد. در کل بررسیها نشان میدهد که اگر فرهنگسازی انجام نشود نمیتوانیم از ابربحران جمعیتی به خوبی عبور کنیم.
تسنیم: چالشهای عمدهای که منجر به کاهش فرزندآوری شده شامل چه مواردی است؟
در کشور در حوزه جمعیت چند چالش جدی داریم. چالش نخست کاهش میل به ازدواج است که شامل عدم ازدواج یا تأخیر در ازدواج است. دوم، تهدید بنیان خانواده است که درنتیجه طلاق عاطفی یا طلاق رسمی اتفاق میافتد. سوم کاهش امکان تولد فرزند بیشتر است که مثلاً در صورتی اتفاق میافتد که فاصله بین موالید افزایش یابد. چهارم افزایش سن ازدواج و ناباروری به دنبال آن است. پنجمین چالش نیز فاصله بین ازدواج تا تولد اولین فرزند است که الآن بالای 5 سال است؛ یعنی زوجین به طور میانگین از زمانی که ازدواج میکنند تا زمانی که اولین فرزند خود را به دنیا میآورند پنج سال فاصله ایجاد میکنند که این امر باعث میشود اگر زوجی هم نابارور باشد دیر تشخیص داده شود و همین امر درمان ناباروری را دشوار میسازد. سایر چالشها نیز شامل توزیع رایگان اقلام پیشگیری از بارداری در خانهها و مراکز بهداشت بود که در سالهای گذشته اجرا میشد و همین امر منجر به کاهش تعداد موالید شد که البته این مسئله در قانون تصحیح شده و مصرف داروهای پیشگیری از بارداری منوط به تجویز پزشک شده است. چالش دیگر ناباروری است و چالش دیگر نیز از بین بردن جنینهاست که شامل سقط خودبهخودی یا سقط عمدی میشود. یعنی یا شرایط جسمی مادر به گونهای است که جنین خودبهخود از دنیا میرود و یا اینکه مادر اقدام به سقط عمدی میکند. بخشی از سقطهای عمدی مربوط به سقطهای قانونی و برخی دیگر مربوط به انجام غربالگریهای خارج از اندیکاسیون است که هر دو مورد در قانون اصلاح شدهاند. موضوع دیگر بحث مهاجرت از روستا به شهرهای کوچک و سپس از شهرها به کلانشهرها و خارج از کشور است که روی بحث کاهش جمعیت و فرزندآوری تأثیر گذاشته است.
تسنیم: با توجه به اینکه از مسائل فرهنگی به عنوان یک عامل مهم در افزایش رغبت به فرزندآوری یاد کردید؛ در حوزه سلامت باید چه فرهنگسازیای انجام شود تا شاهد افزایش آمار فرزندآوری باشیم؟
چند گزاره غلط در حوزه سلامت داریم که باید ذهنیت جامعه نسبت به این مسائل اصلاح شود. این گزارهها شامل موارد زیر است:
«ما بعد از ازدواج نیاز به فرزند نداریم.» این انگاره ذهنی اشتباه است زیرا هیچ موجودی جای فرزند را نمیگیرد؛ حتی افرادی که سگ و گربه و حیوانات خانگی نگهداری میکنند علتش این است که در فطرت خود این حس را دارند که باید به یک موجود محبت کنند اما مصداق محبت آنها اشتباه است.
«یک یا دو بچه کافی است.» این تصور اشتباه است زیرا در این دیدگاه به فرزند به عنوان یک مسئله اقتصادی و فردی نگاه شده است درحالی که فرزند سرمایه است و هرچه تعداد فرزندان خانواده بیشتر باشد سرمایه آن خانواده بیشتر است.
«ازدواج در سن بالا» یکی دیگر از باورهای اشتباه در جامعه ماست؛
https://eitaa.com/yabaghiyyatallah