°•💚•° یکـی از آشنـایان خـواب شهـید «سیـد احمـد پلارک» را می‌بینـد. او از شهیـد تقاضـای شفـاعت می‌کنـد. شهیـد پلارک در جـواب می‌گوید: «مـن نمی‌توانـم شمـا را شفـاعت کنـم. تنهـا وقتـی می‌توانـم شمـا را شفـاعت کنـم که شمـا نمـاز بخوانیـد و به آن توجـه و عنـایت داشتـه باشیـد، همچنیـن زبان‌هایتـان را نگـه داریـد. در غیـر این صورت، هیـچ کاری از دست مـن برنمی‌آیـد.» پیکـر پاک شهیـد پلارک در بهشـت زهـرای تهـران (قطعـه 26، ردیـف 32، شمـاره 22) به خـاک سپـرده شده اسـت، امـا نکتـه قابـل توجـه درباره این شهیـد کـه آن را از سایـر شهـدا متمایـز می کنـد، بوی گلابـی ست کـه از مـزار مطهـرش به مشـام می رسـد. همچنیـن سنـگ قبـر این شهیـد همـواره نمنـاک بوده، به طـوری که اگر سنـگ قبـر وی را خشـک کنیـم، از سمـت دیـگر خیـس شـده و از گلاب سرشـار خواهـد شد. به همیـن دلیـل او را «شهیـد عطـریِ قطعـه 26» لقـب داده انـد. می گوینـد شهیـد پلارک مثـل یکـی از سربازان پیـامبر (ص) در صـدر اسـلام، «غسیـل الملائکـه» بوده است. «غسیل الملائـکه» به کـسی می‌گوینـد کـه ملائکـه غسلـش داده‌ باشنـد و به همیـن علـت مـزار او همیشـه خوشبـو و عطـرآگیـن است... @yadeShohada313