۱۹ (دفن شهدای کربلا) بنی اسد بود این نور دل فاطمه ی زهرا افتاده روی زمین پیکر او ز کینه ی اعدا او گل فاطمه بود نور چشم همه بود افتاده روی خاک با بدن صد چاک واویلا واویلا۲ بنی اسد همه گل های ولا ز گلشن هاشم گردیده غرقه به خون نقش زمین چو پیکر قاسم زد شرر داغ شان به جان اشک من گردیده روان گل های ما چیدند ز کینه خندیدند واویلا واویلا۲ بنی اسد گل لیلا شده پرپر علی اکبر کنار پیکر صد چاک علی اکبر زنم بر سر او که صد پاره تن بود اربا اربا بدن بود از این غم و ماتم صبرم دگر شد کم واویلا واویلا۲ بنی اسد به کنار بدنی غربت کنم احساس گردیده کشته ی کین جان علی عموی من عباس دست او از تنش جداست فرق او از ستم دو تاست در علقمه افتاد به راه دین جان داد واویلا واویلا۲ بنی اسد گل زهرا بود این پاره تن افتاده بر روی خاک زمین غرقه به خون بی کفن افتاده زد غمش بر جان شررم ریزد اشکم از بصرم ز شاخه چیده شده سرش بریده شده واویلا واویلا۲ بنی اسد ز برای پدرم تکه حصیر آرید از دیده بهر حسین بن علی سرشک غم بارید او بود نور عین من غرقه در خون حسین من این تن معصوم است غریب و مظلوم است واویلا واویلا۲ #رضا_یعقوبیان #سبک_ای_شامم_را_تو_سحر_از_چه_دگرسخن_نمیگویی #سبک_ای_نامت_از_دل_و_جان #دفن_شهدا #زمزمه #تصنیف @yaghubianreza