قرآن چه وقت مرا تغيير میدهد؟! ۱- قرآن من را تغییر میدهد: -  وقتی قلب خویش را از تمام بیماری‌‌ها پاک کنم. «وقتی کسی جز پاکیزگان به قرآن مساس کرده نمی‌تواند، به اسرار و معانی قرآن هم جز پاک دلان راه نمی‌یابند». ۲- قرآن من را تغییر میدهد: -  زمانی که با تلاوت آیاتی از قرآن، به تأثیر قرآن بر خود بیندیشم، در حالی که این آیت قرآنی را پیش چشمم قرار داده ام: {لَوْ أَنْزَلْنَا هَٰذَا الْقُرْآنَ عَلَىٰ جَبَلٍ لَرَأَيْتَهُ خَاشِعًا مُتَصَدِّعًا مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ ۚ /اگر ما این قرآن را برای کوهی فرو می‌فرستادیم، کوه را از ترس خدا، کرنش‌کنان و شکافته می‌دیدی!}. [حشر آیه‌ی ۲۱]. ۳- قرآن من را تغییر میدهد: -  وقتی در ذهن خود این را مستحضر کنم که گوینده‌ی این کلام، الله متعال است، این حضور ذهن امری است مهم و اساسی که اگر این نکته مغفول بماند، تدبر در آیات هم از بین می‌رود. ۴- قرآن من را تغییر می‌دهد: -  زمانی که تاثیر قرآن را در چهره‌ها، اعمال و اخلاق اهل قرآن ببینم و مشتاق شوم تا از جمله‌ی کسانی‌ باشم که این حدیث در شأن ‌شان وارد شده است: پیامبر (صلی الله علیه و سلم) می‌فرمایند: «اهل قرآن اهل خداوند و از مقربین درگاه او می‌باشند». ۵- قرآن من را تغییر  می‌دهد: -  چون می‌ترسم که اگر تغیر نکنم  از جمله‌ی کسانی خواهم بود که قرآن دلیل و حجتی می‌شود به زیان شان: «قرآن گواه است، یا به سود و یا به هم زیان شما». (رواه مسلم) ۶- قرآن من را تغییر می‌دهد: -  وقتی این باور و یقین برسم که آن کسی که یک امت را (با قرآن) تغیر داد و آنان را از فرش ذلت به عرش عزت رساند، می‌تواند مرا نیز تغییر دهد. ۷- قرآن من را تغییر می‌دهد: -  وقتی به این یقین برسم که قرآن می‌تواند مرا نیز تغییر دهد، اگر با قرآن مانند پیشینیان خود تعامل کنم، پیشینیانی که با جدیت به قرآن چنگ زدند و سراپا تسلیم آن شدند. «خذالکتاب بقوة/ کتاب را با جدیت بگیر!» [مریم: 12] ۸- قرآن من را تغییر می‌دهد: -  وقتی بدانم که اگر در آیات قرآنی تدبر نکنم از زمره‌ی کسانی خواهم بود که این عتاب الهی متوجه آنان شده است: {أَفَلَا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلَىٰ قُلُوبٍ أَقْفَالُهَا/ آیا درباره‌ی قرآن نمی‌اندیشند (و مطالب و نکات آن را بررسی و وارسی نمی‌کنند؟) یا این که بر دلهای شان قفل‌های ویژه‌ای زده‌اند؟} [محمد آیه‌ی ۲۴]. و بدانم که از تدبر قرآن محروم شده ام: {وجَعَلْنَا عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَنْ يَفْقَهُوهُ / و (چون در ستیزه‌جویی با حق پافشاری می‌کنند) بر دل‌هایشان پوشش‌هایی قرار می‌دهیم تا قرآن را نفهمند} [اسرا آيه‌ی ۴۶]. بارالها قرآن را دلیل و گواهی به سود ما بگردان نه به زیان ما!