هدایت شده از گل یاس
نکته تفسیر مختصر 🌷صفحه ۳۵۱🌷 زبان، تنها عضوي است كه در طول عمر انسان، از حرف زدن، نه درد مي‏گيرد و نه خسته مي‏شود. شكل و اندازه‏ي آن كوچك، امّا جرم و گناه آن بزرگ است. چه بسيارند كافراني كه با گفتن يك جمله (شهادت به يگانگي خداوند) مسلمان و پاك مي‏شوند و مسلماناني كه با گفتن كفر به خدا، يا انكار احكام دين، كافر و نجس مي‏شوند. زبان، از يك سو مي‏تواند با راستگويي، ذكر و دعا و نصيحت ديگران، صفا بيافريند و از سوي ديگر قادر است با نيش زدن به اين و آن، كدورت ايجاد كند. زبان، كليد عقل و چراغ علم و ساده‏ترين و ارزان‏ترين وسيله انتقال علوم و تجربيات است. علماي اخلاق درباره‏ي زبان مطالب بسياري نوشته‏اند. اشاعه‏ي فحشا، گاهي با زبان و قلم است كه عمل زشت مردم را افشا كند و گاهي با تشويق ديگران به گناه و قرار دادن امكانات گناه در اختيار آنان. امام صادق عليه السلام فرمود: كسي كه آن چه را درباره‏ي مؤمني بشنود، براي ديگران بازگو كند، جزء مصاديق اين آيه است . در حديث مي‏خوانيم: كسي كه كار زشتي را شايع كند، مانند كسي است كه آن را مرتكب شده است.