نکته تفسیر مختصر
🌷صفحه ۳۵۱🌷
زبان، تنها عضوي است كه در طول عمر انسان، از حرف زدن، نه درد ميگيرد و نه خسته ميشود.
شكل و اندازهي آن كوچك، امّا جرم و گناه آن بزرگ است. چه بسيارند كافراني كه با گفتن يك جمله (شهادت به يگانگي خداوند) مسلمان و پاك ميشوند و مسلماناني كه با گفتن كفر به خدا، يا انكار احكام دين، كافر و نجس ميشوند.
زبان، از يك سو ميتواند با راستگويي، ذكر و دعا و نصيحت ديگران، صفا بيافريند و از سوي ديگر قادر است با نيش زدن به اين و آن، كدورت ايجاد كند.
زبان، كليد عقل و چراغ علم و سادهترين و ارزانترين وسيله انتقال علوم و تجربيات است. علماي اخلاق دربارهي زبان مطالب بسياري نوشتهاند.
اشاعهي فحشا، گاهي با زبان و قلم است كه عمل زشت مردم را افشا كند و گاهي با تشويق ديگران به گناه و قرار دادن امكانات گناه در اختيار آنان.
امام صادق عليه السلام فرمود:
كسي كه آن چه را دربارهي مؤمني بشنود، براي ديگران بازگو كند، جزء مصاديق اين آيه است .
در حديث ميخوانيم:
كسي كه كار زشتي را شايع كند، مانند كسي است كه آن را مرتكب شده است.