🌷نکته تفسیری صفحه ۱۵۸🌷 باران که در لطافت طبعش خلاف نیست/ در باغ لاله روید و در شوره زار خس: در دنیای جانداران گوناگون (گیاهان، حیوانات و انسان ها)، دو عامل مهم در شکل و ساختار زندگی هر موجودِ زنده، تأثیر مستقیم دارد.: 1ـ مواردی است که یک جاندار از آن تغذیه می کند؛ زیرا بدون هیچ تردیدی، ارزش غذایی یک ماده، اثر فراوانی بر رشد و سلامت جانداری دارد که از آن استفاده می کند. 2ـ دومین عامل، سلامت دستگاه گوارش و جذب آن جاندار است؛ زیرا هر قدر هم که مواد غذایی، سالم و مقوی باشند، اگر دستگاه جذب یک جاندار مشکل داشته باشد، باز هم نمی تواند مواد مورد نیاز بدنش را جذب کند، و در صورت اختلال شدید، همان مواد غذایی مفید هم شاید برای او مضر باشند و حتّی باعث نابودی او شوند. این قصه، با پدیده‏ ی باران و جذب آن از سوی نقاط گوناگون زمین شباهت بسیار دارد. باران که خالص ترین نوع آب هاست، یکی از برترین هدیه های مادّی خدا به ما زمینیان است و باعث رویش هزاران نوع گل و گیاه زیبا و پرخاصیت می شود. همین باران پاک و مطبوع، در زمین های نامناسبی مانند بیابان ها و شوره زارها، خس و خار می رویاند. همین حالت برای انسان بیمار نیز پدید می آید. در این حالت، غذاهایی که برای افراد سالم، مفید و نیروبخش است، برای انسان بیمار، غیر مفید و بلکه مضر است. انسان ها در برابر باران هدایت خداوند نیز عکس العملی مانند عکس العمل جانداران گوناگون در برابر مواد غذایی متنوع و سرزمین های مرغوب و نامرغوب در برابر باران نشان می دهند. این حقیقت بارها در قرآن تکرار شده که اگرچه آیات آن، سراسر لطف و رحمت و مایه‏ ی هدایت و افزایش ایمان پرهیزکاران است، افراد کافر و لجوجی که حاضر نیستند در برابر حقیقت تسلیم شوند، از آن نتیجه‏ ی معکوس می‏ گیرند؛ به طوری که شنیدن آیات قرآن باعث گمراهی و تنفّر بیشتر آنان می شود. برای نمونه، در آیات 124 و 125 سوره‏ی توبه می خوانیم: هنگامی که سوره ای نازل می شود، بعضی از منافقان به مسخره می گویند که این سوره، ایمان کدام یک از شما را زیاد کرد! ای پیامبر، به آنان بگو که این سوره، ایمان مؤمنان را زیاد کرد، و در مقابل، بر پلیدی منافقانِ بیماردل افزود؛ بطوری که آنان تا آخر عمر ایمان نمی آورند و با کفر و بی ایمانی خواهند مرد. یا در آیه‏ ی 82 سوره‏ ی اسراء می خوانیم که قرآن برای افراد باایمان، مایه‏ ی شفا و رحمت است؛ ولی برای کسانی که با لجاجت و ستیزه جویی با حق، به خودشان ظلم می‏ کنند، تنها مایه‏ ی زیاد شدن نگون‏ بختی شان خواهد بود. آری، این هشدار بزرگی برای همه‏ ی انسانهاست که اگر چشمان خود را بر حقیقت ببندند و برای منافع شخصی خود، از قبول آن سر باز زنند، به بیماری سختی مبتلا می شوند که در پی آن، بهترین غذاهای روحی یعنی آیات قرآن و سخنان پیشوایان الهی، نه تنها بر آنها اثر مثبت نمی گذارد، بلکه مایه‏ ی ستیزه جویی بیشتر ایشان خواهد شد. در حقیقت، قرآن، کسانی را هدایت می کند که دریچه‏ ی قلب خود را به روی حقیقت باز کرده و آن را با تمام وجود پذیرفته اند.