روز بیست و پنجم (روز دحوالارض)
✍روز بیست و پنجم ماه ذى القعده(فردا) روزى است که نخستین خشکى ها از زیر آب سربرآورد، و سپس گسترش یافت.براى این روز اعمالى نقل شده است:
الف) در روایتى از امیرمؤمنان(علیه السلام) نقل شده است: اوّل رحمتى که از آسمان به زمین نازل شد، روز بیست و پنجم ذى القعده بود; بنابراین اگر کسى آن روز را روزه بگیرد، و آن شب(امشب) را به عبادت بپردازد، پاداش عبادت یکصد سال را دارد
همچنین فرمود:در آن روز، اگر گروهى به ذکر خدا بپردازند،خداوند حاجتشان را پیش از آن که متفرّق شوند برآورده سازد; خداوند در این روز هزار هزار رحمت نازل مى کند که قسمتى از آن شامل کسانى است که جمع گردند و به ذکر خدا بپردازند و روزش را روزه بدارند و شبش را عبادت کنند
ب) مستحب است در آغاز روز (هنگامى که آفتاب کمى بلند شود) دو رکعت نماز بجا آورد و در هر رکعت، بعد از سوره حمد پنج مرتبه سوره والشمس را بخواند و پس از سلام نماز، این دعا را بخواند:(دعا در مفاتیح در اعمال ماه ذی القعده آمده است)
منبع:مفاتیح نوین آیت الله مکارم