به جغدی بلبلی گفتا تو در ویرانه جا داری من اندر بوستان بر شاخه ی سرو آشیان دارم
بگردان روی از این ویران بیا با من سوی بستان ببین چندین هزاران سرو وکاج و ارغوان دارم
جوابش داد ای بلبل تو را ارزانی آن گلشن مرا این بس که در ویرانه مأوا و مکان دارم
ای بلبل من هم مثل تو چمن نشین بودم می دونی کی ویرانه نشین شدم ؟
می گه: بر حضرت رضا علیه السّلام وارد شدم، آن جناب به من فرمود:این جغد را مىبینى؟ مردم چه مىگویند؟
عرض کردم: فدایت شوم آمدهایم که از شما بپرسیم.حضرت فرمودند: این جغد در عصر جدّم رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم در منازل و قصرها و خانهها سکنى داشت و هر وقت مردم مشغول خوردن طعام بودند این حیوان پر مىزد و در مقابل ایشان خود را مىرساند و مردم طعام و غذا جلویش مىریختند و این حیوان طعام خورده و از آب خود را سیراب مىکرد و سپس به منزلش بر مىگشت ولى هنگامى که حضرت حسین بن على علیهما السّلام شهید شدند از شهر و آبادى خارج گشت و در خرابهها و کوهها و بیابانها مکان گرفت و گفت:بد امّتى شما مىباشید! پسر دختر پیامبر خود را کشتید و من به نسبت به نفس خود از شما در امان نیستم. (3)
💔|↫ #محرم
♥️|↫ #امام_حسین