✍ پرسش_پاسخ ♨️👈ما گفتیم هر کسی هر عملی انجام بدهد و به خودش باز میگردد و این لام لانفسکم (إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ لِأَنْفُسِكُمْ)یعنی این نفع و ضرر اول به خودش اختصاص پیدا میکند بعد به دیگران ولی ما افرادی میبینیم که اثر احسان یا گناه بیشتر و پیشتر به خودش برنگشته است❓❓ جواب👇👇 👌✅ اولاجوابش روشن است، و آن اين است كه صاحب اين اشكال غفلت ورزيده از اينكه قرآن كريم چه نظرى نسبت به آثار اعمال دارد و اينكه اثر هر عملى به عاملش بر مگردد مربوط به آثار اخروى اعمال است كه به هيچ وجه به غير صاحب عمل ربطى ندارد، و در اين باره فرموده است:" مَنْ كَفَرَ فَعَلَيْهِ كُفْرُهُ وَ مَنْ عَمِلَ صالِحاً فَلِأَنْفُسِهِمْ يَمْهَدُونَ ✅👈ثانیا و اما آثار دنيوى اعمال چنان نيست كه به غير فاعل نرسد بلكه در صورتى كه خدا بخواهد به عنوان انعام و يا عذاب و يا امتحان اثر عمل شخصى را به شخص ديگر نيز میرساند بنا بر اين اينطور نيست كه هر فاعلى بتواند به طور دائم اثر فعل خود را به ديگرى برساند، مگر همان احيانا كه گفتيم مشيت خدا بر آن تعلق گرفته باشد، و اما خود فاعل اثر فعلش دائما و بدون هيچ تخلفى به خودش برمیگردد. بنا بر اين نيكوكار سهمى از عمل نيك و بدكار سهمى از عمل بد خود دارد، هم چنان كه فرمود:" فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ وَ مَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ" «2». پس اثر فعل از فاعلش جدا نمیشود، و بطور دائم به غير او نمیرسد، و اين همان معنايى است كه از حضرت على (علیه السلام) روايت شده كه فرمود: تو هيچ احسانى به غير نمیكنى و هيچ بدى نيز به غير نمیكنى آن گاه اين آيه را تلاوت فرمود. " فَإِذا جاءَ وَعْدُ الْآخِرَةِ لِيَسُوؤُا وُجُوهَكُمْ وَ لِيَدْخُلُوا الْمَسْجِدَ كَما دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ لِيُتَبِّرُوا ما عَلَوْا تَتْبِيراً". ترجمه تفسير الميزان، ج‏13، ص: 54 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd