نکته تفسیری صفحه ۵۴:
اگر خدا را دوست داريد... :
اينكه جهان آفرينش، آفريدگاري دانا و توانا دارد، مطلبي قطعي و غيرقابل انكار است. خدايي كه آسمانها و زمين را آفريده است و هر لحظه با علم و قدرت بي پايان خود، آن را اداره مي كند. به همين خاطر پيامبران خدا در برابر مشركان و بت پرستان ميگفتند: «مگر در مورد خدا شكّي وجود دارد؟»[1]
انسان با كمك عقل خويش به وجود خدا پي مي برد و با راهنمايي پيامبران با صفات و ويژگي هاي او آشنا مي شود. خدايي كه بخشنده، مهربان و بي نهايت دانا و تواناست. خدايي كه بندبند وجود ما در اختيار اوست و قلبمان با اجازه او مي تپد و به خواست او نفس مي كشيم و خلاصه مرگ و زندگي ما و تمام موجودات در دست اوست. سرانجام نيز به پيشگاه او مي رويم و به بخشش و لطفش اميدواريم. از این روست که انسان ناخودآگاه به آن وجود بي پايان علاقه پيدا مي كند و آرزو مي كند كه به آن منبع قدرت و دانش نزديكتر شود. اما اگر اين عشق و علاقه به درستي هدايت نشود، ممكن است كه انسان را به گمراهي و حيرت وادارد. بسياري از اديان ساختگي و مذاهب انحرافي، نتيجه همين اشتباه است؛ زيرا در طول تاريخ، هميشه افرادي شيطان صفت وجود داشته اند كه به دروغ ادعا مي كردند كه خدا را به خوبي مي شناسند و انسان را به سوي آن كمال بي پايان راهنمايي مي كنند. تا آنجا كه كافران، پيامبران را به دروغ بستن به خدا متهم مي كردند[2] و فرعونيان ادعاي رشد دادن و راهنمايي كردن مردم را داشتند.[3] ولي خداي مهربان به بندگانش لطف كرد و به آنان آموخت كه چگونه به او اظهار علاقه كنند و دوستي و محبتش را جلب نمايند. خداي بزرگ در اين آيه به بندگان خود پيغام مي دهد كه«تنها راه جلب محبت او، پذيرفتن دين و پيروي از پيامبرش مي باشد.» زيرا به دست آوردن محبت يك نفر، مشروط به برآورده ساختن خواسته اوست و تنها راه به دست آوردن محبت خدا اين است كه بدانيم از ما چه مي خواهد و تنها راه فهميدن خواسته هاي خدا از ما، توجه به توصيه هاي پيامبرانش مي باشد؛ زيرا او آنان را برگزيده و وسيلة ارتباط خود و بندگانش قرار داده است. پس از پيامبر نيز پيروي از جانشينان حقيقي او، باعث جلب محبّت خداي بزرگ مي گردد. امام صادق(ع) ـ ششمين جانشين پيامبر(ص) فرموده است: «به خدا سوگند هيچ بنده اي از ما پيروي نمي كند، مگر اينكه خدا او را دوست دارد و به خدا سوگند هيچ بنده اي پيروي از ما را رها نمي كند، مگر اينكه ما را دشمن داشته است و به خدا سوگند هیچ کس ما را دشمن نمی دارد مگر اینکه از خدا نافرمانی کرده است».[4]
[1] آيه 10، سورة ابراهيم
[2] آيات 38 مؤمنون و 8 سبأ
[3] آية 29 سوره غافر
[4] تفسير نورالثقلين، ج1، ص326
🆔 لینک کانال
https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd