قرآن ترجمه المیزان
سوره 12
سوره مبارکه يوسف
صفحه 246
يَا بَنِيَّ اذْهَبُوا فَتَحَسَّسُوا مِنْ يُوسُفَ وَأَخِيهِ وَلَا تَيْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ ۖ إِنَّهُ لَا يَيْأَسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْكَافِرُونَ (87)
اى پسرانم! برويد آن گاه از يوسف و برادرش جست و جو کنيد و مبادا از رحمت خداوند نوميد شويد ; زيرا حقيقت اين است که از رحمت خدا جز گروه کافران ، نااميد نمى شوند>. (87)
فَلَمَّا دَخَلُوا عَلَيْهِ قَالُوا يَا أَيُّهَا الْعَزِيزُ مَسَّنَا وَأَهْلَنَا الضُّرُّ وَجِئْنَا بِبِضَاعَةٍ مُزْجَاةٍ فَأَوْفِ لَنَا الْكَيْلَ وَتَصَدَّقْ عَلَيْنَا ۖ إِنَّ اللَّهَ يَجْزِي الْمُتَصَدِّقِينَ (88)
پس آن گاه که بر او وارد شدند ، گفتند: <اى عزيز! به ما و خانواده ما سختى رسيده است و سرمايه اى ناچيز آورده ايم پس پيمانه را به تمام و کمال به ما پرداخت کن و بر ما صدقه عطا کن ; زيرا خداوند صدقه دهندگان را سزا مى دهد>. (88)
قَالَ هَلْ عَلِمْتُمْ مَا فَعَلْتُمْ بِيُوسُفَ وَأَخِيهِ إِذْ أَنْتُمْ جَاهِلُونَ (89)
گفت: <آيا دانستيد با يوسف و برادرش چه کرديد زمانى که شما نادان بوديد؟> (89)
قَالُوا أَإِنَّكَ لَأَنْتَ يُوسُفُ ۖ قَالَ أَنَا يُوسُفُ وَهَٰذَا أَخِي ۖ قَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَيْنَا ۖ إِنَّهُ مَنْ يَتَّقِ وَيَصْبِرْ فَإِنَّ اللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ (90)
گفتند: <آيا تو قطعاً خودت يوسفى؟> گفت: <من يوسفم و اين برادر من است. همانا خداوند به ما نعمتى بزرگ داد ; زيرا حقيقت اين است هر که تقوا پيشه سازد و شکيبايى ورزد [پاداش او ضايع نمى شود ; چرا که ]خداوند پاداش نيکوکاران را تباه نمى کند>. (90)
قَالُوا تَاللَّهِ لَقَدْ آثَرَكَ اللَّهُ عَلَيْنَا وَإِنْ كُنَّا لَخَاطِئِينَ (91)
گفتند: <به خدا سوگند! که يقيناً خداوند تو را بر ما برترى داد و ما قطعاً گنهکار بوديم>. (91)
قَالَ لَا تَثْرِيبَ عَلَيْكُمُ الْيَوْمَ ۖ يَغْفِرُ اللَّهُ لَكُمْ ۖ وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ (92)
گفت: <در اين روز هيچ ملامتى بر شما نيست. خداوند که مهربان ترين مهربانان است ، شما را ببخشايد ; (92)
اذْهَبُوا بِقَمِيصِي هَٰذَا فَأَلْقُوهُ عَلَىٰ وَجْهِ أَبِي يَأْتِ بَصِيرًا وَأْتُونِي بِأَهْلِكُمْ أَجْمَعِينَ (93)
اين پيراهن مرا با خود ببريد و بى درنگ آن را بر چهره پدرم بيفکنيد که بينا خواهد شد و همه خانواده خويش را نزد من آوريد>. (93)
وَلَمَّا فَصَلَتِ الْعِيرُ قَالَ أَبُوهُمْ إِنِّي لَأَجِدُ رِيحَ يُوسُفَ ۖ لَوْلَا أَنْ تُفَنِّدُونِ (94)
و آن گاه که کاروان بيرون شد ، پدرشان گفت: <همانا من بوى يوسف را مى شنوم ، اگر مرا پيرى سست انديشه نشمريد>. (94)
قَالُوا تَاللَّهِ إِنَّكَ لَفِي ضَلَالِكَ الْقَدِيمِ (95)
گفتند: <به خدا سوگند! همانا تو در کژروى و خطاى ديرينه ات ثابت مانده اى>. (95)
🆔 لینک کانال
https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd