سوره 17 سوره مبارکه الاسراء صفحه ۲۸۹ وَإِذَا مَسَّكُمُ الضُّرُّ فِي الْبَحْرِ ضَلَّ مَنْ تَدْعُونَ إِلَّا إِيَّاهُ ۖ فَلَمَّا نَجَّاكُمْ إِلَى الْبَرِّ أَعْرَضْتُمْ ۚ وَكَانَ الْإِنْسَانُ كَفُورًا (67) و هنگامى که در دريا به شما سختى برسد، هر که را جز او مى خوانيد،[همه] گم و محو مى شوند; پس چون شما را برهاند و به خشکى رساند[از او ]روى مى گردانيد! و انسان بسيار ناسپاس است. (67) أَفَأَمِنْتُمْ أَنْ يَخْسِفَ بِكُمْ جَانِبَ الْبَرِّ أَوْ يُرْسِلَ عَلَيْكُمْ حَاصِبًا ثُمَّ لَا تَجِدُوا لَكُمْ وَكِيلًا (68) با اين وصف آيا در امانيد از اين که در ناحيه خشکى شما را [در زمين] فرو برد يا طوفانى از سنگريزه بر شما بفرستد، آن گاه نگاهبانى براى خود نيابيد؟! (68) أَمْ أَمِنْتُمْ أَنْ يُعِيدَكُمْ فِيهِ تَارَةً أُخْرَىٰ فَيُرْسِلَ عَلَيْكُمْ قَاصِفًا مِنَ الرِّيحِ فَيُغْرِقَكُمْ بِمَا كَفَرْتُمْ ۙ ثُمَّ لَا تَجِدُوا لَكُمْ عَلَيْنَا بِهِ تَبِيعًا (69) يا در امانيد از اين که شما را بار ديگر در آن [دريا ]برگرداند، پس تندبادى شکننده بر شما بفرستد و شما را به سزاى کفرتان غرق کند; پس کسى را نيابيد که براى شما درباره آن از ما بازخواست کند؟! (69) ۞ وَلَقَدْ كَرَّمْنَا بَنِي آدَمَ وَحَمَلْنَاهُمْ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَرَزَقْنَاهُمْ مِنَ الطَّيِّبَاتِ وَفَضَّلْنَاهُمْ عَلَىٰ كَثِيرٍ مِمَّنْ خَلَقْنَا تَفْضِيلًا (70) و همانا فرزندان آدم را کرامت داديم و در خشکى و دريا[بر مرکب ها و کشتى ها ]سوارشان کرديم و از چيزهاى دلپذير روزيشان داديم و آنان را بر بسيارى از آفريده هاى خود برترى کامل بخشيديم. (70) يَوْمَ نَدْعُو كُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ ۖ فَمَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَأُولَٰئِكَ يَقْرَءُونَ كِتَابَهُمْ وَلَا يُظْلَمُونَ فَتِيلًا (71) [ياد کن]روزى را که هر گروهى از مردم را با پيشوايشان مى خوانيم; پس کسانى که نامه آنان به دست راستشان داده شود، آنان نامه خود را مى خوانند و به قدر نخکِ هسته خرمايى ستم نمى بينند. (71) وَمَنْ كَانَ فِي هَٰذِهِ أَعْمَىٰ فَهُوَ فِي الْآخِرَةِ أَعْمَىٰ وَأَضَلُّ سَبِيلًا (72) و هر که در اين [جهان] کور [دل] باشد، او در آخرت [نيز] کور و گمراه تر [از کور]خواهد بود. (72) وَإِنْ كَادُوا لَيَفْتِنُونَكَ عَنِ الَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ لِتَفْتَرِيَ عَلَيْنَا غَيْرَهُ ۖ وَإِذًا لَاتَّخَذُوكَ خَلِيلًا (73) و به راستى نزديک بود که از آنچه به تو وحى نموديم منحرفت کنند تا غير آن را به دروغ بر ما ببندى و آن گاه تو را دوست مى گرفتند. (73) وَلَوْلَا أَنْ ثَبَّتْنَاكَ لَقَدْ كِدْتَ تَرْكَنُ إِلَيْهِمْ شَيْئًا قَلِيلًا (74) و اگر تو را ثابت [قدم] نمى داشتيم، به راستى نزديک بود اندکى به سوى آنان متمايل شوى. (74) إِذًا لَأَذَقْنَاكَ ضِعْفَ الْحَيَاةِ وَضِعْفَ الْمَمَاتِ ثُمَّ لَا تَجِدُ لَكَ عَلَيْنَا نَصِيرًا (75) در آن صورت دو برابر در زندگى و دو برابر پس از مرگ [عذاب را] به تو مى چشانديم; آن گاه ياورى در برابر ما براى خود نمى يافتى. (75) 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd