قرآن ترجمه المیزان سوره 20 سوره مبارکه طه صفحه 315 قَالَ عِلْمُهَا عِنْدَ رَبِّي فِي كِتَابٍ ۖ لَا يَضِلُّ رَبِّي وَلَا يَنْسَى (52) 52 - گفت: علم آنان در کتابى نزد پروردگار من است، پروردگارم نه دچار خطا مى شود و نه فراموش مى کند. (52) الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْدًا وَسَلَكَ لَكُمْ فِيهَا سُبُلًا وَأَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِنْ نَبَاتٍ شَتَّىٰ (53) 53 - همان کسى که زمين را براى شما بسترى قرار داد و براى شما در آن راه هايى پديد آورد و از آسمان آبى نازل کرد [و ]به وسيله آن، انواعى از روييدنى هاى گوناگون بيرون آورديم. (53) كُلُوا وَارْعَوْا أَنْعَامَكُمْ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِأُولِي النُّهَىٰ (54) 54 - بخوريد و چهارپايان خود را بچرانيد، حقّاً در اين امور نشانه هايى است براى صاحبان خرد. (54) ۞ مِنْهَا خَلَقْنَاكُمْ وَفِيهَا نُعِيدُكُمْ وَمِنْهَا نُخْرِجُكُمْ تَارَةً أُخْرَىٰ (55) 55 - شما را از اين [زمين] آفريديم و به آن بازمى گردانيم و بار ديگر از آن بيرونتان مى آوريم. (55) وَلَقَدْ أَرَيْنَاهُ آيَاتِنَا كُلَّهَا فَكَذَّبَ وَأَبَىٰ (56) 56 - و به راستى ما همه آيات خود را [که در رابطه با رسالت موسى بود] به او (فرعون) ارائه داديم، ولى وى [آنها را ]تکذيب کرد و نپذيرفت. (56) قَالَ أَجِئْتَنَا لِتُخْرِجَنَا مِنْ أَرْضِنَا بِسِحْرِكَ يَا مُوسَىٰ (57) 57 - گفت: اى موسى! آيا نزد ما آمده اى تا با افسون خود ما را از سرزمينمان بيرون کنى؟ (57) فَلَنَأْتِيَنَّكَ بِسِحْرٍ مِثْلِهِ فَاجْعَلْ بَيْنَنَا وَبَيْنَكَ مَوْعِدًا لَا نُخْلِفُهُ نَحْنُ وَلَا أَنْتَ مَكَانًا سُوًى (58) 58 - ما حتماً سحرى مانند آن براى تو مى آوريم; پس ميان ما و خودت موعدى مقرر کن، در جايى هموار که نه ما از آن تخلّف کنيم و نه تو. (58) قَالَ مَوْعِدُكُمْ يَوْمُ الزِّينَةِ وَأَنْ يُحْشَرَ النَّاسُ ضُحًى (59) 59 - گفت: موعد شما روز آرايش است و آن [هنگامى است] که مردم را در چاشتگاه بسيج کنند. (59) فَتَوَلَّىٰ فِرْعَوْنُ فَجَمَعَ كَيْدَهُ ثُمَّ أَتَىٰ (60) 60 - پس فرعون برگشت و [همه] نيرنگ خود را گرد آورد و سپس باز آمد. (60) قَالَ لَهُمْ مُوسَىٰ وَيْلَكُمْ لَا تَفْتَرُوا عَلَى اللَّهِ كَذِبًا فَيُسْحِتَكُمْ بِعَذَابٍ ۖ وَقَدْ خَابَ مَنِ افْتَرَىٰ (61) 61 - موسى به آنان گفت: واى بر شما به خدا افترا نزنيد [و نگوييد: او شريک دارد ]که با عذابى [سخت ]نابودتان [مى]کند و کسى که افترا بزند نااميد [و محروم ]مى شود. (61) فَتَنَازَعُوا أَمْرَهُمْ بَيْنَهُمْ وَأَسَرُّوا النَّجْوَىٰ (62) 62 - پس [فرعونيان] در کارشان ميان خود به کشمکش برخاستند و نجوا[ى خود] را پنهان داشتند. (62) قَالُوا إِنْ هَٰذَانِ لَسَاحِرَانِ يُرِيدَانِ أَنْ يُخْرِجَاكُمْ مِنْ أَرْضِكُمْ بِسِحْرِهِمَا وَيَذْهَبَا بِطَرِيقَتِكُمُ الْمُثْلَىٰ (63) 63 - گفتند: بى گمان اين دو تن ساحرند و مى خواهند با افسون خود شما را از سرزمينتان بيرون کنند و آيين برتر شما را براندازند. (63) فَأَجْمِعُوا كَيْدَكُمْ ثُمَّ ائْتُوا صَفًّا ۚ وَقَدْ أَفْلَحَ الْيَوْمَ مَنِ اسْتَعْلَىٰ (64) 64 - پس نيرنگ خود را گرد آوريد آن گاه صف کشيده بياييد و راستى که هر کس امروز غالب شود، پيروز است. (64) 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd